Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (10) Ұлағатты сөздер (1)

А, шіркін, жанай-ау

Ақша қарда жорытқан қояндайсың-ей,
Шөп-шөп сүйсем бетіңнен оянбайсың.
Екі көзің күн нұры жарқыраған-ей,
Қандай жанға өмірлік баяндайсың.

Толық

Ей-ей, шіркін

Ендеше ән баяулы-ей, ән баяулы-ей,
Жігіттің жарлы болар-ей, шіркін-ау, жаны аяулы-ей.
Өткізбе өміріңді-ей, бостан-босқа-ей,
Барады өтіп жалған-ей, шіркін-ау, күн санаулы-ай.

Толық

Па, шіркін

Па, шіркін, осылай ма еді айтқан сертің,
Бірдей деп ойлаушы едім ақыл-көркің.
Мінезің арқандаулы ат секілді,
Биікке сермегенмен жетпейді еркін.

Толық

Шіркін-ай (1-нұсқа)

Жылқы айдаймын көшкенде-ей, дөненменен,
Алма мойын арғымақ, шіркін-ай,
Дәурен-ай, көбеңменен, айдай-ай.
Жас өспірім жеткіншек балаларға,

Толық

Шіркін, әннің бұлбұлы-ай

Сен де мендей, ей құрбым, мен де сендей,
Неге селкеу тартасың көрмегендей, сәулем-ай.
Бір ауылдың сыйласқан баласы едік,
Еш нәрсе алып, еш нәрсе бермегендей, сәулем-ай.

Толық

Тауық деп, шіркін, осыны айт

Көр ғажайып тауықты:
Үш жұмыртқа тауыпты!
Менің тәтем Меңсұлу
Жылда тауық бағыпты.

Толық

Шілдеде, шіркін, қыр қандай

Жолаушым, орақ кезінде,
Арқаға келсең аралап;
Шалқыған ұқсап теңізге,
Шалықтап жатар бар алап.

Толық

О, шіркін, қайран сонау балаусын шақ!

О, шіркін, қайран сонау балаусын шақ!
Жаның пәк, жүрегің ақ, алаңсыз шақ!
Жан біткен жанашырың тәрізденген
«Жат, дұшпан» ұғымдардан хабарсыз шақ!

Толық

Өмір, шіркін, маған сонша өшіктің

Өмір, шіркін, маған сонша өшіктің,
Қырларыңды, сырларыңды кеш ұқтым.
Жас баладай мен талпынсам, биікке,
Сен сұстанып дейсің дәйім: «кешіктің».

Толық

Шеберсің-ау, табиғат, шіркін, ана!

Шеберсің-ау, табиғат, шіркін, ана!
Алмасса да сан заман ғұрпы жаңа,
заңдылық бір: қояны қойдан бөлек,
жуыспайды батардай бір күнәға,

Толық