Мықты екен
Тіл қатпай жатсаң да сөзіме еш мәнсіз,
Тоқтаусыз таңғалам.
Көңілі патшадай недеген кең жансыз!
Маған мұң салмаған…
Тіл қатпай жатсаң да сөзіме еш мәнсіз,
Тоқтаусыз таңғалам.
Көңілі патшадай недеген кең жансыз!
Маған мұң салмаған…
Менің жарым болғаныңа рақмет,
Мені таңдап алғаныңа рақмет!
Ауырғанда тамақ тасып күні-түн,
Маған қамқор болғаныңа рақмет
Сіз менің ата-анамды білесіз бе?
Көрсеңіз "Ұлың сізді іздеуде!" - де.
Жетім қозы секілді жаутаңдаймын,
Анашым кеп қалардай әне-міне!
Сіз менің әкешімді білмейсіз бе?
Сонда ол...
бас тартқан ба менен мүлде?
"Ер мойнында қыл арқан шірімеуші-ед (і)",
Өз баласын тастайды ол неге жерге?
Мен қуансам — бірге қуанып ең,
Мұңайсам да мұңымды ұғатын ең.
Мектебім — менің мәңгілік мекенім,
Қабырғаңда қалды ғұмырымның үлегі кең.
Сен мені дос көрдің, мен болсам – үміт,
Көзімде от жанып, ішімде жыр үні шық.
Сен үшін күлкі – жай ғана сәт еді,
Мен үшін сол күлкі – мәңгілік тыныштық.
Сәтті болсын, жас түлектер жолдарың,
Нұрға толсын ғұмырларың әрдайым!
Білім алып, еңбек етіп, өркендеп,
Мақтанышы болыңыздар қоғамның!
Адамның айтқан сөзі ауыр екен,
Көңілге қанжар болып тиген сәттен.
Сөз сүйектен өтетін қару болса,
Сау сүйегім сырқырап, сында-ау әттең…
(Сахнаға екі жүргізуші шығады)
1-жүргізуші:
Кеше ғана қолымызға гүл алып,
Шаттанып-ек оқушы боп қуанып.
Төрт жыл лезде төрт күндей боп өтті де,
Тұрмыз міне, бастауышпен қоштасып!
2-жүргізуші:
Бұл қоштасу – сәбилікпен қоштасу,
Негізгі орта бала кезбен достасу.
Түрлі ұстаздар сабақ берер кезеңде,
Озат, үздік атануға жол табу!
Құрметті ұстаздар, аяулы аналар!
бүгінгі күн…
ғашықтардың құрғаны.
жағалауда жас-кәрінің тұр бәрі.
қаһарманы - сүйгендер ғой бұл күннің,
біз секілді сүймегендер - құрбаны!
…ынжық һәм
жалынсыз жүзімді
айнадан мұнтаз қып көруден
үмітім үзілді.
ғаламнан ғаламат дертімді кім бұзар?
ынтызар жан бар ма есіме?
қаласа бір Құдай тұрғызар
көл-көсір жылаймын несіне?
Жарық ай,ашық аспан,жалған жан...
Жалықтым,бір жалт еткен дүние қамынан.
Көбін көрдім : ақыл озы,жүрек жанды,ат жалынды,
Бірде бірі теңеспеді жоғарғы сана шыңынан.
Күндердің бір күнінде,
Шыңға жетем өмірде.
Ойым жеткен жерлерге,
Қолым жетер әп сәтте.
Өмір қиын білемін,
Тізгініне ілемін.
Қай-қай қайғы болмасын,
Жеңемін де өтемін.
Жаратқан Алла!
Мұқтажбын Саған әрдайым.
Тәубеге келу —
Расымен, маған болды уайым.
Күнәларым көп, сауабым аз,
Бір сөзбен —
Мәз емес менің жағдайым!
Жаратқан Алла!
Мұқтажбын Саған әрдайым.
Тәубеге келу —
Расымен, маған болды уайым.
Күнәларым көп, сауабым аз,
Бір сөзбен —
Мәз емес менің жағдайым!
Жаратқан Алла!
Мұқтажбын Саған әрдайым.
Тәубеге келу —
Расымен, маған болды уайым.
Күнәларым көп, сауабым аз,
Бір сөзбен —
Мәз емес менің жағдайым!
Жаратқан Алла!
Мұқтажбын Саған әрдайым.
Тәубеге келу —
Расымен, маған болды уайым.
Күнәларым көп, сауабым аз,
Бір сөзбен —
Мәз емес менің жағдайым!
Жаратқан Алла!
Мұқтажбын Саған әрдайым.
Тәубеге келу —
Расымен, маған болды уайым.
Күнәларым көп, сауабым аз,
Бір сөзбен —
Мәз емес менің жағдайым!
Жаратқан Алла!
Мұқтажбын Саған әрдайым.
Тәубеге келу —
Расымен, маған болды уайым.
Күнәларым көп, сауабым аз,
Бір сөзбен —
Мәз емес менің жағдайым!
Жаратқан Алла!
Мұқтажбын Саған әрдайым.
Тәубеге келу —
Расымен, маған болды уайым.
Күнәларым көп, сауабым аз,
Бір сөзбен —
Мәз емес менің жағдайым!
Жаратқан Алла!
Мұқтажбын Саған әрдайым.
Тәубеге келу —
Расымен, маған болды уайым.
Күнәларым көп, сауабым аз,
Бір сөзбен —
Мәз емес менің жағдайым!
Жаратқан Алла!
Мұқтажбын Саған әрдайым.
Тәубеге келу —
Расымен, маған болды уайым.
Күнәларым көп, сауабым аз,
Бір сөзбен —
Мәз емес менің жағдайым!
Жаратқан Алла!
Мұқтажбын Саған әрдайым.
Тәубеге келу —
Расымен, маған болды уайым.
Күнәларым көп, сауабым аз,
Бір сөзбен —
Мәз емес менің жағдайым!
Ана деген — қадірлі ғой әрқашан,
Қанша сөз болса дағы жан-жақтан,
Алмастырмас орнын ешкім және ешқашан.
Жүрек соғар ана деген есіммен,
Сол есімде тыныштық бар үндескен.
Қалай кетті, жазған едім күн нұрын,
Қалай кетті, өлтірген еді сайгүлігің.
Күн нұрын да, сәулесін де салғам ем,
Біткен енді, Құдай сыйың өз бұзды.
Сөйле, тілім алаңдама, тартынба
Найзағайдай шындықты айтып жарқылда!
Қалай ғана өмір сүрдім дей алам,
Бір ауыз сөз қалмаған соң халқымда?!
Жеңіс күні - қуанамыз "жеңдік" - деп,
Фашизмге ауыр соққы бердік - деп.
Соғыстан соң бірақ вокзал, базарда,
Қайыр тілеп жүрді сансыз мүгедек.
Альбина, сенің ғажап күлкің — нұр,
Жанымды тербеткен әуен мен жыр.
Әрбір күлкің көктемдей шуағын шашып,
Жүректегі ұмытылмас ғажайып сыр.
Халық жауы деп, айып тағылды ғой,
Халық бірақ Дулатовты қорғады ғой.
Тарихтағы 300 беттік кітапты да,
Ең алғаш Дулатов жазды ғой!
Данияр Арыстың сері жігіті,
Атағын ел жырға қосқан үні.
Тұлпардай мінезі – өжет, қайсар,
Арыстандай айбынды ерлік ісі.
Аруым менің әселім,
Сұлуым едің көркемім.
Тал бойынба міні жоқ,
Табиғаты бөлек жан!
Ертеңіме, жалғанға бүгін сеніп,
Пайда күтіп әр жерден жүруші едік
"Ешкім саған ештеңе бермейді" деп,
Әкем маған айтушы ед шылым шегіп,
Түріңді көрген сәтте айнадағы
Жаныңның басталады байбаламы
Түсінесің уақыттың өткенін сен
Жүрегіңді қынжылтады қайғы алауы
Жүрекке енсе, күдік көп,
Тура жолдан тайдырған.
Нәпсіге ерер аңғал топ,
Бос әуреге салынған.
Жүрекке енсе, күдік көп,
Тура жолдан тайдырған.
Нәпсіге ерер аңғал топ,
Бос әуреге салынған.
Ұстазым, сөзіңіз – жолдағы шырақ,
Жанымды тербеткен білім мен шын ақ.
Алғашқы әріпті үйретіп маған,
Үмітпен қарадың баладай сұрақ.
- Мәулітбек Ұлас
- Мәулітбек Ұлас
- Мәулітбек Ұлас
- Мәулітбек Ұлас
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі