Тағы да таң атты
Тағы да бір күннің таңы атты,
Жылытып бүр жарған сабақты.
Қаншама құстарды оятты,
Арайы аралап алапты.
Тағы да бір күннің таңы атты,
Жылытып бүр жарған сабақты.
Қаншама құстарды оятты,
Арайы аралап алапты.
«Сіз де біздей болғансыз,
біз де Сіздей болармыз».
Арманда, әлде армансыз,
бір мекенге барармыз.
Өмір барда өлім барын білгенмен,
қимайды екен бұл фәниді өр-кеудең.
Жолкөзері жер қойнына сіңгенмен,
көшті ілгері ақшомды бір күн-керуен.
Асау толқын – менің албырт жастығым,
ақ маңдайын тасқа соғып, басылған.
Ақ шалыпты самайымды, рас бүгін,
ақ көбіктей жағалауда шашылған.
Ерте, әлде, біреуден кеш тая ма,
Бақыт, шіркін, уақытқа дес қоя ма?!
Нәпсісінен күйреген нәумездердің
талай шағын көрдім ғой, есте, аға.
Жүрші, жаным, қайтайық бір қыдырып,
тұрмайықшы тұсалғандай кідіріп.
Махаббаттың ұлылығы рас болса,
қалмақ емес жүректерде тығылып.
Күліп атқан арайлы таңды сүйем,
Жүрегі бар ақ адал жанды сүйем.
Жарық өмір сыйлаған анамды ойлап,
Аналардың əлемде бəрін сүйем.
Көктеміңді дауылдатам, күз қылам,
Есімімді етем сендік ізгі ұран.
Түн ұйқыңды төрт бөлемін іздетіп,
Махаббаттың у шарабын жүз грамм.
Ешкімді ешкім іздемейді бұл күнде,
Керек емес мұңың, тіпті күлкің де.
Хабар алмай, хәлін білмей, сұраспай,
Өмір сүру кетті айналып мүмкінге.
Табиғатпен кешкілік үндесемін,
Қайтармайды көңілдің түн меселін.
Жұлдыз шығып, аспанға ай қонғанда,
Өзіңді ойлап тәп-тәтті мұң кешемін.
Сыбырлап қана сөйлейін,
Сезімнің сырын тыңдатып.
Жүрекке үнім жеткенде,
Дегізіп: "Осы шын бақыт!"
Иланам да өмірдің шын сөзіне,
Күнді өзгеге қиямын, түн өзіме.
Кір шалғанда көңілді жуып алып,
Таң атқанда кептірем күн көзіне.
Келеді әлі, тағы да қаңтар, ақпан,
Аппақ дала, аппақ түн, атар ақ таң.
Ақ қанатын жайғанда ақ ұлпалар,
Аппақ сезім еседі әр тараптан.
Сен болмасаң көп қуанып күлмес ем,
Сезімнің де не екенін білмес ем.
Сағынғанда іштен тынып, күрсініп,
Жанарыма бір тамшы жас ілмес ем.
Сарқылмаған санамда сары үміт,
Үміттің де кей кезде жары күдік.
Өткен күндер артында із қалдырар.
Ертеңгі күн жасырар барын бүгіп.
Ұмыту қиын, білемін,
Санамда сансыз естелік.
Бақытқа толы сәттер бар,
Оларды енді не істедік?!
Жаз да кетті елес боп әр ақпары,
Тамыздың да таусылды парақтары.
Жайма шуақ күндерді шығарып сап,
Қайтқан құсқа қалыпты қарап бәрі.
Қимастықтан көңілде туады аңыз,
Ауысқанда мезгілдер жұбанамыз.
Ақ қарымен балаша қауышсақ та,
Қыс біткенде ел болып қуанамыз.
Жер бетіне нұр шашқан Күн киелі,
Жарық Ай да қараңғы түнді иеді.
Көріп тұрып көзіммен қуанамын,
Мынау ғажап, жап-жарық дүниені.
Сұрша бұлттар желкілдетсе жалауын,
Күн тығылып көрсетпейді танауын.
Сары күзге қарап қойып әйнектен,
Қаймақ қосқан ыстық кофе қалауым.
Шаршадым дейсің бе?
Шаршамай жүрген бар ма екен адам,
Бассаң да дұрыс, түп-түзу қадам,
Көре алмай жүрсің өскенін бағаң.
Сезім сауыт тұрған кезде лық толып,
Қағазыма жатты жырдан шық қонып.
Терезенің ар жағында аппақ қар,
Қол бұлғайды дегендей-ақ шық, жолық!
Айғыз-айғыз көңілімнің өрнегі,
Өрлемей тұр сезімнің де өр демі.
Жерден, көктен таба алмадым амалын,
Ұмыта алсаң сен ұмытып көр мені.
Міне менің өскен ортам, ауылым,
Бармай кетсем сағынатын қауымым.
Тұрады онда ақ пейілді адамдар,
Сыйлайтұғын досын әрі бауырын.
Үндемейсің, үндемеймін, үнсізбіз,
Көңілдерде тоғысады мұңсыз күз.
Түйсінсек те іштегі бір алауды,
Үшеуміз де тіл қатпаймыз түн, сіз, біз.
Уа, данышпан, кемеңгер, ұлы адамым,
Ғылым-білім жұртыңа сұрағаның.
Ұрпақтарың орындап арманыңды,
Алды ма екен өмірден ұнағанын?
Даналықтың сен де жаз бір дастанын,
Жер бетінің ерекше сүй аспанын.
Айналаңа қара да жақсы іс көр,
Жалғаныңда керегі жоқ басқаның.
Біз үшін жаз жайып жапырақ,
Сылдырап ағады бұлақтар.
Сәнденіп құлпырса атырап,
Тамсана қараймыз шуаққа әр.
Өз өзімді түсінбей жүрмін мүлде,
Өкпелі де емес ем күн мен түнге.
Болмысымның қазіргі құны қандай?
Кімге тікен, кімге шөп, гүлмін кімге?
Күндері мен түндері жылжып ағып,
Уақыт деген дәл қазір бір жұмалық.
Дүйсенбі мен жексенбі арасында,
Босқа өткен сағатқа қынжылмадық.
Жүрек тілі соққанда сезімді ұрып,
Аздау болып, жүретін кезің күліп,
Ауыздықпен асаудай алыспасаң,
Мойыныңа салмайды төзім құрық.
Қас қарайып келеді, қас қарайып,
Жұрт тіршілік жасайды жасқа лайық.
Ғашық қызды іздейді ғашық жігіт,
Махаббат бар, жоқ онда басқа айып.
Қапас түнде келе ме саяқ күдік?
Ай туғанда қанатын жаяды үміт.
Өзің болып самал да сыбырлайды,
Жүрегіме жүрегін таяп тұрып.
Түндерімді жалғайды бұла таңым,
Ұйқы көрмей кей түнді жылатамын.
Ой түбінде қалса да сынық кемем,
Сол түнімді ерекше ұнатамын.
Сансыз жолдар - сансыз жылдар таңбасы,
Тағдырлардың тоғысатын арнасы.
Тоғыз жолдың торабында жатады
Бүгін менен болашақтың жалғасы.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі