Өлең, жыр, ақындар

Қазақ тілі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 15377
Орта жолда бүріп тастап оқ құзғын,
Құлап жаттым құшағында көк мұздың,
Қасіретімді —қазақ тілін қанат қып,
Төрт бұрышты дүниеге жеткіздім.
Көкірегінен атылса да оқ күздің,
Жаз етіп мен күздің өзін өткіздім.
Шаттығымды — қазақ тілін қанат қып
Төрт бұрышты дүниеге жеткіздім.
Сол тілменен дүниені атадым,
Таптым бүкіл тіршіліктің атауын.
Жатты онда уыз сүті ананың,
Жатты онда аманаты атаның.
Сол тілменен махаббатқа тіл қаттым,
Сол тілменен талай гүлді жырлаттым.
Сол тілменен сәбилерді сөйлетіп,
Талайлардың көз жастарын құрғаттым.
Сол тілменен аспан көрдім,
жер көрдім,
Сол тілменен көгершінге жем бердім.
Сол тілменен дүнисден кетемін,
Сол тілменен дүниеге мен келдім.
* * *
Жарқылдайды алдымызда:
Аспан — қала,
Жұлдыз — шамдар,
Бұлт ұқсайды қарлы құзға,
Борандайды күміс шаңдар.
Қобалжымай ой, өріне
Сол бұлттарды баспалдақтап.
Біз барамыз Ай еліне
Алшаң басып аспанды аттап.
Ата-баба арманының
Жібермейміз жай есесін.
Жердің көкке жалғап жырын
Аралаймыз Ай көшесін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балқаш

  • 0
  • 1

Үйір-үйір мың арал
Жағасында көк жартас.
Емес тіпті демалар,
Жарысады көл Балқаш!

Толық

Қарқаралы қызы

  • 0
  • 0

Қарқаралы басында жалғыз арша,
Хатқа жүйрік сол қалқам мұсылманша.
Халық өлеңі.
Қарқаралы бауырында,

Толық

Арман қыз

  • 0
  • 0

Сыр бойында бір қыз бар,
Көруге асық жігіттер.
Жерде жанған жұлдыздай,
Бәрі содан үміткер.

Толық

Қарап көріңіз