Оян!

Оян!!!
Түн аспаны түнек-бұлттан сейіліп,
Түріп жатыр, қараңғылық түндігін...
Түс пен өңнің өтіндегі кей үміт -
Түлкі бұлғаң... бүтін жүрген кім бүгін?!

Терезенің ар жағынан ай күліп,
Жарқ еткізсе, түнек аспан жұлдызын...
Жанарымның шағылысып, жарқылы
Жүрегімнің жарар едім, бір гүлін...
Жарық дүние-ай!
жаратушы сен бе едің?
Қараңғыда жол таба алмай адассам,
Айдың нұры адастырмай, дем бергін...
Өзді-өзімен күбірлеумен көз іліп,
ұйқтап кеткен рухымның көргені:
***
... Көкірегі соқырлар базарында
Көзі соқыр бір ғаріпті көргемін...
Тесік қалта түбінен тесік теңге ап,
Тері телпегіне салып бергенім –
Ұят болды-ау... барым сол еді...
Қысылғаннан терледім...
Кірерге тесік таппадым,
Бірақ, өлмедім...
Уффф! Неткен ұзақ таң?
Шөлдедім...
***
...құм сырғиды, кері қарай жер жылжып...
Дем шығарсам, үмітім тұр сөнгелі...
Жүріп келем... арды қайрап, азапқа,
Көкбөрінің жолда ғой деп, жөргемі...
Құлбазардан құтылғандар тойлап жүр
Атасына құран оқып, көрдегі...
Арасында өлілердің атам жүр...
Қамшысының ұшын беріп өрмелі:
Өлең оқып тұрғандай боп сөйлейді:
- Қасиетті жер мен көктен
жаралған
Ей, Көк бөрі, Хас сақтардың жөргегі!
Сайда саның, құмда ізің қалмайды-ау,
Оянбасаң, отың тұр ғой, сөнгелі,
Қамшысымен тартып өтті, "Оян!" деп:
"Дұшпаның тұр көмгелі"
- Атаааа!
(Қаhарынан қатты шошып)
ОЯНДЫМ!
- Бисмилла! Түс екен ғой, көргенім...
Ақ сақалды, атам ба екен, жаңағы?!
Көзім түсті, портретке төрдегі...
Иә, атам...
Айдың нұры төгіліп тұр, манағы...
Жұма екен ғой, неге екен, келгені?
Ал, қолыма қарасам,
қамшы емес, қалам екен, Бергені...
Оян! дей ме?
Кімді оятам... қаламмен?
Шым-шытырық...
Түс айтады өң нені?
Елең-алаң...естіледі мешіттен...
- Азан!!! Атып шықтым да, бөлмеден,
алақанымды айға жайып, көп тұрдым:
- Шырт ұйқыдан оята гөрші,
Қазақ деген ПЕНДЕНІ...
Оян! Ояныңдаршы!
Өлілердің ұят болды ғой
КЕЛГЕНІ...
Шынар Кендін - 2018 жыл.
Бүркеншік аты - Аршын Керей.

---