Ботақан
Екі көзің мөлдіреп,
Кекіл шашың желбіреп,
Енең жүрген далаға
Көп қарайсың елжіреп.
Қасыңда өзім тұрмын ғой,
Досың барын білдің ғой.
Сенен ұзап кетем бе,
Шыр айналып жүрмін ғой.
Өзгелердей алысып,
Ойнамайсың жарысып.
Көтере алмай аяғың
Кетер ме екен майысып.
Жүресің тек монтиып,
Қос өркешің селтиіп.
Қарап жүріп қорқамын
Қала ма деп жел тиіп.
Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Пікірлер (3)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
- Табиғат
- Тәуелсіз еліммен мақтанамын!
- Абай атаға арнау
- Абай-асыл қазына
- Жас ұландар маршы
- Наурызға арналған өлең, тақпақтар
- Түйеші жыры
- Зеңгі баба
- Наурыз туралы өлеңдер
- Жақпар, жақпар тастарда сұлулық бар
- Әлсізге күш көрсету
- Мықты деп атаймыз біз білімдіні
- Әлсізге күш көрсету мықтының ісі емес
- Кемпірқосақ
- Туған жер
Пікірлер
-
Амирлан
Мақал-мәтел бағдаршам -
Сымбат
Күшті -
қарақат
керемет
Әйгерім
Өте жақсы, авторы кім екен?
Айсауле
Өте керемет тақпақ