Бір торғайды ұстап міндім жүгендеп
Өтірік өлең, өтірік өлеңдер
Бір торғайды ұстап міндім жүгендеп
Бір бұтын мен қыстап шықтым үнемдеп.
Торғайыма тамақ бермей жүруші ем,
Өтірік өлең, өтірік өлеңдер
Бір торғайды ұстап міндім жүгендеп
Бір бұтын мен қыстап шықтым үнемдеп.
Торғайыма тамақ бермей жүруші ем,
Өтірік өлең, өтірік өлеңдер
Әдейі сары шымшықты міндім ұстап,
Қолыма ұзын шыбық мықтап ұстап,
Сайланып ауыл жақтан аң аулауға,
Жолбарыспен ойнаған бөлтірік-ті
Аттың басқан артынан бұл тұрыпты.
Қиыстырып айтқанға өлең жоқ па,
Сен айтсаң, мен де айтайын өтірікті.
Өтірік өлеңдер
Айттым да, өтірік өлең жұртқа жақтым,
Қой қылып құмырсқаны жаздай бақтым.
Айғырын шегірткенің ұстап мініп,
Өтірік өлең айттым да, жұртқа жақтым,
Құмырсқаны қайырып, қойдай бақтым.
Ел қыдырған кешегі есер кезде
Бөгелектің басына тана тақтым.
Өтірік өлең
Қайныма қарға мініп, ұрын бардым,
Күйеуден өзім қатар бұрын бардым.
Айғырын шегірткенің ұстап мініп,
Өкпелеп өткенге-кеткенге
Өштеспе, жек көрме, кектенбе.
Өмір ғой, ақылдым, қайтесің,
Өкпешіл бақытқа жеткен бе?
Тарбағатай, Көкпекті, Зайсаным-ай! –
Талай жауды қайтарған жайсаңым-ай!
Селт етпес ең шықса да жерден Мәді,
Аспаныңнан қалса да Айса құлай!
Талайғы бойын мүк басқан
Табаны жұмыр жұп тастан,
Жаншылмай шығып жатырсың,
Үстіңе қылау жұқпастан.
Серуен емес, сағатым бұл сенделген.
Қалай ғана айырылдым сендерден?..
Кешегі күн көп едіңдер – бірің жоқ,
Қаза болдың қайсың қандай шеңгелден?..
Жұрттан бөлек жұмсақ қол құндақтаған
Тал бесікте тербеліп кім жатпаған?
Еш біреуге емшексіз сол бесікте
Таң атпаған, күн шығып, күн батпаған.
Көз біткеннің жанарымен жарасқан
Жарық дүние!
Желді-құзды Жер, Аспан!
Мен сендерге құл емеспін аз күндік, –
Туған топырақ – тамған жер кіндік қаным!
Бұл өңірде мен нені, кімді ұқпадым?!
Құралайы құралпы балаң шақта
Атқан таңнан не қилы күн құптадым.
Мәртебелім!
Булығып өсер ұландай
Бұған да жеттік, көзіміз жасқа бұланбай, –
Басқа күн кеше күйдіріп көзден сүйген-ді,
Әлі есімде бүрсеңдеп ала құлын,
Қар жауғанда жүгірген бала күнім.
Болмаушы еді жұмысым мұздағымен
Шалбарымның сірескен балағының.
Беу, мақтаншақ кешегі пысықтар-ай,
Жүрдіңдер-ау бекер жеп-ішіп тарай…
Жылап айтқан жыршының зар-мұңына
Өттіңдер-ау бір көзді қысып қарай.
Арал тасып айлаққа көлбегелі
Тебіренсе де теңізді «көл» деп еді.
Баста солай әдейі атаған ба
Құрығанын күні ертең көр дегелі?..
Санаттағы сарбаздың мен өзiмiн.
Көңiл-күйi демессiң мұны өзiнiң:
Қашан көрсең, қажымас жауынгердiң
Темiр тәртiп, қызметi, мiнезiмiн.
(арнау-өлең)
Хамит Ерғалиевке арнаймын
Бұл аңызды естігем мен
Желден емес, елде қарттан:
Елестет мені жатарда, ұйықтарда.
Ұнатсаң ұнат, бірақта сүйіп қалма.
Мендік сезімнің жалыны тас балқытар,
Жазықсыз талай нәзік жан күйіп қалған…
Ұқсатар ем тал бойыңды шынарға,
Көктем күні мақта шашып шулатты.
Нәзіктігің құралайдай деп едім,
Соңғы кезде киіктерді көп атты.
Жастық шақ өткенің бе қайран боп,
Оралыңа шарам да жоқ, айлам жоқ.
Естелікпен күн өткізіп өткенше,
Бір күніңді сыйға берші қайтан кеп.
Жазсам ба - жазбайын ба?
Келемін қалай ымға.
Оқталып - қалтарам көп,
Бейнеңе қараймын да.
Теңеп жүрмін өзіңе көп сын есім,
Бірақ менен зат есімдер қалайсың,
Сан есімнің шаштым талай кәдесін,
Етістіктен біреу қашан сыйлайсың.
Том-том дүние шаң басып,
Тұр өзара шуласып,
Дауласып тұр даналар,
Ақындар тұр мұңдасып.
Қиялында түнеуге бар ақынның,
Қарағым-ау ерекше жаратылдың.
Бірақ соның ішінде көңіліңді,
Дәл өзімдей жаным-ау табатын кім?
Ойланып - ойды таба алмай,
Жайланып - жайды таба алмай,
Баптанып - бабың шаба алмай,
Бақ тауып бағың жана алмай
Қалғаныңда қайтер ең?
Естігенде биліктің былықтарын,
Жамай алмай жүрсе ел жырықтарын,
керең болғым келеді, керең болғым,
Түсінбейтін тұрса да көріп бәрін.
Шабыт жоқ дейсің несіне,
Шықпасаң дала төсіне?
Арқырап, тайдай секіріп,
Ойнақтамасаң көсіле.
Сені көрген көздерім де
кінәлі,
Сені сүйген жүрегім де айыпты.
Бар болғаны көңіліңді ұрладым,
Жазаңды бер жаным енді лайықты.
Демесін қазағымның сағы сынды,
Айтайын жігіттерге алғысымды,
Жер жерден жұдырықтай жомарт жандар,
Жұмылып қамқорлық пен қол ұсынды.
Екеуміздің жолымыз тоғыспады,
Тоғысуға Құдай да болыспады.
Оның көңлін табу да қиын екен,
Қиын дағы тағдырдың ағыстары.
Жетіарал жерім-ай, халық әні
Ана тау мен мына тау төтелейін-ай,
Түйе басын маған бер жетелейін,
Жетіарал жерім-ай,
- Баубек Бұлқышев
- Баубек Бұлқышев
- Баубек Бұлқышев
- Қайнекей Жармағамбетов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі