Фариза Оңғарсынова (арнау)
Ақын апам, өлеңі үлгі маған,
Махаббат лирикасын мың толғаған.
Жүрекпен, ықыласпен мағыналы,
Әдебиетке жол салған поэзиядан.
Әкем — асқар тауым
Төбесінде бұлт аунар,
Жер бетінде тұр таулар.
Бірақ, мына мен үшін,
Бәрінен биік бір тау бар.
Ерден неге кешікті
Сабағынан келгенде,
Ақша беріп Ерденге.
Апасы оны жұмсады,
Кешіксе егер ұрысады.
Жапырақ-ғұмыр
Сарғайған бақта өзгерген мүлдем реңі,
Жапырақ бірде жылайды, бірде күледі.
Онсыз да оның бір сәттік келте ғұмырын,
Зулаған мынау қатыгез күн кеміреді.
Күзгі көңіл
Көлегейлеп Күн нұрын,
Аспанның да қабағы қатуланып тұр бүгін.
Түрер оның желіккен жел түндігін...
Жұбатады ал, бірақ
Қараша. Қала
Қараша келді қатулы қырау қабағы,
Жылауық бұлттар бетіне бұлау қонады.
Жапырақтарға жынды жел жаназа оқып,
Жалаңаштады күз келіп мынау қаланы.
Баба ескерткіші жанында
Уа, Келменбет, дүр баба!
Таңдай қаққан талайлар,
Тау болмысты тұлғаңа.
Қорған болар жұртына,
Қарашадағы қаралы өлең
Ол жылы мен не бары он үште едім,
Мені құшып ағайын, көрісті елім.
Әкем кетті аттанып арамыздан,
Ішіне тұншықтырып соғыс шерін.
Соңғы сапар
Жаратқаннан жетті жарлық,
Аласарды биігім.
Өзіңменен кетті барлық,
Әлемдегі мейірім.
Қарлығаштың ұясы
Тұрғанмын лашықта да, шошалада,
Болған жоқ жылуынан ошағы ада.
Өз үйіме қолымыз жеткен күні,
Қарлығаш ұя салды босағама.
Күй құдыреті
Құдіреттен күткендей шабытты асқақ,
(Қалайша көңіл шерін ағытпасқа).
Күйші отыр домбырасын қолына алып,
Шіңгірлете шектерін қағып тастап.
Сүреңсіз шақ
Қара жерге шаруаның тері сіңіп,
Жомарт күзден күтетін ел іші үміт...
Сарала жапырақтар жоғалыпты,
Кеткен-ау қарашаның желі ұшырып.
Біздің ауылдың жазғы кеші
Сәл ертерек намазшам уақыттан,
Құба белден табынды құлатып, паң...
Есек мінген Байнияз қартпен бірге,
Өрістен мал қайтады шұбатып шаң.
Кешіккен көктем
Сәуір туды, көкек құс келмеді әлі,
Күтетін сұрша құсты елде бәрі...
Қасат қардан қылаудай қалмаса да,
Көктен күннің жетпей тұр жерге нәрі.
Әжемнің өзі бір мектеп
Жүзіне бүгін түсті әжім,
Ал, менің өңім тұр көктеп.
Алғашқы менің ұстазым –
Әжемнің өзі – бір мектеп.
Атасының ақылы
Басқалар да байқасын –
Өсті десем Өркенім…
Ауырлығын айтасың,
Арқаңдағы сөмкенің.
Өмір-теңіз
Өмір-теңіз сонда бірге жүземіз,
Қиындыққа санаменен төземіз.
Білім іздеп асылдан,кереметтен
Дүниені шарлап кейде кеземіз.
Қос шектер
Өмір ғашық, бүкіл әлем мас маған,
Көзім заңғар күн сияқты қырағы.
Менің денем Менделеев ашпаған,
Металдардың қоспасынан тұрады.
Туған жерім...
Туған жерім - кіндік тамған, қоныс тепкен мекенім,
Қызғалдақтай сенде өсіп, жарып шықтым, гүлдедім,
Асыр салып, асық атып, топырағыңда көп аунау –
Көз тартарлық табиғатта сұлулықты көргенім.
Өмір теңдігі
Әлемде қаншама алтын мен гауһарлар төгілген жердің бетінде,
Билейтін қазір де ақшаның кезі бұл саналар байлық ретінде.
Алтынды гауһардан іздейтін күйімен қалыпты қаншама адамдар,
Қай дәрі жазады көз тоймас сананы теңсіздік дүние дертінде.
Тәуелсіздікке арнау
Бас иіпті саған осы алаңда.
Неге сонша құн жатыр-ау бағаңда?
«Тәуелсіздік» деген сөзді естісем,
Бір кербезді көретінмін ғаламда.
Сапар ғажабы!
Ей, орамал, орамал,
Болдың маған жорамал.
Ғажайыпты сиқырмен
Мені баурап орап ал!
Ұнатқандарым...
Бір емес, екі емес жұмбақ бағым,
Бар екен бірталай ұнатқаным,
Көңілде күмбірлеген сұрақта мың.
Бағымды баптай алар бапташы
Ауылды Аңсау
Бесігім еді ауылым,
Әлдилеп мені тербеткен.
Бар ойын, күлкі, сауығым,
Бал кезім,нәрім сонда өткен.
Еңсеңді көтер!
Керек емес бұл өмірге жылағаның,
Қайғырғаның,сүрініп-құлағаның.
Шыдау керек,төзу керек бұл күнге,
Келмейді ғой әркез сенің сұрағаның...
Ішкі толғаныс
Жақсы өмір сүргенменен биікте,
Бір сәт қара төмендегі кейіпке.
Елі үшін құрбан болған азамат,
Айналады ақыреттік шейітке.
Әткеншек әуені
Саналы қыз дейтінсіз!
Саналы қыз!
Саналылау болған соң жаралымыз.
Барды-жоқты сөз етіп, сылтауратып,
Мен енді күзге өгеймін
Мен енді күзге өгеймін,
Шаршадым жүрегіме тізбелей мұң.
Мен сені сағынбаймын, ойламаймын,
Іздемеймін...
Түсініксіз сезім...
Керемет бір сезімдері бөлейді екен адамды
Диффузиямен бір мезетте улайды ол санаңды
Мастанбағын минуттармен жастығыңның буына
Баспалдақта Нық басуың саған керек қадамды
Арман қала-Астана
Арманым, болашағым-Астанам,
Еш нәрсе бір өзіңнен аспаған.
Нық сенімді серік қылып болашаққа
Барайын есігіңді аш маған.
Анаға арнау
Бар өмірі байланысқан баламенен,
Ана деген – бір бөлек ғажап әлем.
Кім бар сенің жаныңнан артық десе,
Ойланбастан, ол – менің Анам дер ем!
Жыр-Жұбан (Жұбан ақынға арнау)
Заманының бұғауында қалмаған,
Ақындықтың ар азабын таңдаған.
Өткен менен бүгінгінің арасын,
Саф жырының арқауымен жалғаған,
Алмалы-алтын бесігім
Сағымы ойнап қырында,
Сайында талай сыр бұққан.
Арналар саған жырым да,
Бүлкілдеп шыққан тұнықтан.
Қарап көріңіз
Жүктелуде...
Myrza
Өте кереметАйдана
Бұл алдыңғы апталардыңкі ғой, 25 не дейінAssylassyl
Таңдауларыңыз өте нашар!!! Осы апта да жақсы өлеңдер шығып еді....Ілияс
Өте тамаша. Көп мәлімет алдым. Жазған адамға рахмет ❤❤❤❤❤Гүлбақ
Өте керемет өлеңдер, маған қатты ұнады