Өлең, жыр, ақындар

Далаға ұшу

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1256
Мен ертең сонау сағымды белге ұшамын,
Қонамын қырға, толады нұрға құшағым.
Адымымды менің құрсаулап жүрген құса - мұң
Шешіліп қалар — кісенім, шідер, тұсауым.
Перғауындардың әскерін қырған Мұсаның
Асатаяғы — қаламсап болар, мысалы.
Қауырсын қалам — тоғытып жырға толғайды,
Сия орнына құйып ап қайтқан құс әнін.
Тағы бір шолып даламның шексіз байтағын,
Маң қияныма тағы бір барып қайтамын.
Аңғырттықпенен, иектеп жүріп сайтаным
Ішімде кеткен бар сынды бөлек айтарым.
Төгемін жырды, жүрегім бай да, тіл кедей,
Тілдесе берем тікен де демей, гүл демей.
Шетсіз де шексіз сағынышыммен жеткенде
Мүмкін бе оның қалуы маған — үндемей?!
Бұлтымен сүртем — дидарына оның шаң қонса,
Қанаты жоқтар талып - ақ қалсын — таңданса!
Дала мен бала сөйлеседі анық сол күні —
Дәуіттің ұлы тақ Сүлеймен бізге жар болса!
Болады ғажап —
Жұмақта көрген түсімдей!
Келемін қайтып ғайыптан түскен мүсіндей.
Даламның сөзін сендерге де айтам...
Әй, бірақ —
Қорлайсыңдар ғой түсінбей!..

06.02.1983. Алматы



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таң қауызын жарғанда

  • 0
  • 0

Бір Жаратқан барлығын жұп жаратқан,
Жалқымын деп, ендеше, мұңға батпан.
Жұлдыз өніп жатады сыңарымен,
Жапырағы жайқалған түн дарақтан.

Толық

Боран

  • 0
  • 0

Көз көрім жер көрінбей шұбарланып,
Мың сан пері ақ қардан шырақ жағып—
Есалаң жел жүйткиді қарды қуып,
Ойнақтаған қасқырдай жұмарланып.

Толық

Ауылдан аттанғанда

  • 0
  • 0

Киіз үйден — бабамның Ордасынан
Сәру салып мен, міне, жолға шығам.
Қоңырсыған қордалы ауылымның
Қимай кетіп барамын мен қасынан.

Толық

Қарап көріңіз