Өлең, жыр, ақындар

Қарт пен көршісі

  • 21.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1050
Отырғызып жүр еді
Алма ағашын шал кici.
Алқынса да жүрегі,
Келмеді дем алғысы.
Kөpшici ерін шүйіpiп,
Деді:
– Аяймын ceнi шын,
Тап өзіңе бұйырып,
Жер ме екенсің жемісін?
Сейлейді қарт:
– Ол үшін
Өкінейін неге мен?
Жесе болды жемісін
Немерем мен шөберем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шаруа мен түлкі

  • 0
  • 0

Шаруаға былай деді Түлкі бір:
«Айтшы, білгім келеді,
Саған жақын болуы не жылқының?
Әрқашан да айдауыңа көнеді.

Толық

Егінші мен ақылгөй

  • 0
  • 0

Бір Егінші көкткем жұмсап мол күшін,
Жерін жыртып, ешбір тыным көрмеді:
Ыждаһатты ер болатын ол кісі,
Әрі мықты, оңды еді;

Толық

Айтшы

  • 0
  • 0

Сүйіктім менің, сөзіме сенгін,
Бір сәт те болса, қасыма келгін.
Бір сәт те болса, қалуың үнсіз –
Мақұлдап мені, сүюің мінсіз.

Толық

Қарап көріңіз