Өлең, жыр, ақындар

Қарлығаш пен құзғын

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 873
Жанып жатты көлдің беті лапылдап,
Құзғын оған келді де ұшып жақындап,
Тез өртеніп кетсін деп,
Орны құрғап кепсін деп,
От үстіне тастады бір қу шөпті;
Көл бірақ та өзгерген жоқ қалпынан.
Бір Қарлығаш ұшып өтіп артынан:
«Жанып жатыр көл неге?
Өшірмеймін мен неге? –
Деп жалынға жалғыз тамшы су септі.
Тамшы деген немене?
Соған да от сөне ме?
Лаулады бір қалыпты.
Түсіндік тек біз мұнда:
Қарлығыш та, Құзғын да
Өз ниеттерін танытты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құмарпаздың тағдыры

  • 0
  • 0

Көрдім кеше карташы бір досымды;
Қарап қалдым тұрмысына тамсана,
Пайда тапқан қаншама?
Маған барлық шынын айтып шешілді:

Толық

Жазушылар одағы тұрмас мәңгі

  • 0
  • 0

Жазушылар одағы тұрмас мәңгі,
Тұрғанымен ешбір іс қылмас мәнді.
Таланттарды туралап тани алмас,
Жасағанмен біреуге «бір бастанғы».

Толық

Біздің қол

  • 0
  • 0

Менің қолым керемет,
Саусақтарым сиқырлы.
Ағаштарды шегелеп,
Тарта білер күй түрлі.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар