Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Сенек

Сайын Назарбекұлы

Сенек

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 728
Оңып кеткен түсіндей ме кенептің –
Сұрғылт тартқан боз даласы Сенектің.
Шөл далада бой түзеген теректер,
Тұрарлықтай мақтануға мен ектім.
Тауын қара… көңіл күй ғып шертем мен,
Ой жүгіртші, көз суаршы ертеңмен.
Тас найзалар – әлде көкке тіреу ме,
Тас орман ба – Персопольде өртенген?
Құмын қара – дәл өзіндей үшбұрыш,
Пирамидаларындай боп Мысырдың.
Жылы құмға жамбасымды қыздыра,
Сезімімді қияға мен ұшырдым.

Сайын Назарбекұлы сенек Сайын Назарбекұлы өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Елудегі “жас ақын” сыры

  • 0
  • 0

Елуiңде қолға алған қаламыңды,
“Жас ақын” – мен дәмелi, балаң үндi.
Жарандар, сынап бершi талабымды,
Жүрмiн бе босқа шайқап шалабымды?

Толық

Ананың өмір жолдары

  • 0
  • 0

Жетпіске жасың толыпты,
Немере жиырма болыпты.
Тұңғышыңның ұлынан
Шөбере сүйдің көрікті.

Толық

Бесігің ауыл

  • 0
  • 0

Бесігің ауыл екенін қор боп сезбесең,
Отаның ауыл дегенге сорлап сенбесең,
Кіндігің кесіп, арманын жесіп атанды,
Ер еткен елі ауылы деген сөзге сен.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер