Өлең, жыр, ақындар

Қанапия

  • 04.04.2020
  • 0
  • 0
  • 882
Ауылым жал қарағай, бір шоқ мия,
Мінемін ақкекілді-ау жылқы-ау жия.
Осы әнге түрлендіріп салады екен-ай,
Баласы Қарабастың-ай Қанапия-уай.

Қайырмасы:
О-а-уай, ха-лә-лә-лә-ләу,
Ха-лә-лә-лә-лә-лә-ләу.
Ха-лә-лә-лә ли-ли-ли-лә,
Ли-ли-ли-лә-ләу, ха-лә-лә-ли-ле-уай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұмагүл

  • 0
  • 0

Жылқының мейіз қара төбеліндей,
Аузың бар шынаяқтың-еу кемеріндей.
Шашыңды он екіден талдап өрген,
Базардың кезі алпыс сом жібегіндей.

Толық

Әбдіғаппарды жоқтау

  • 0
  • 0

Әуелі Құдай, Пайғамбар,
Қақ жолында рай бар.
Келіп қайтқан дүниеге
Мурсал Пани Сәруар.

Толық

Су ішінде метре

  • 0
  • 0

Бай да өткен, қара да өткен, жарлы да өткен.
Жас бала, кемпір мен шал бәрі де өткен-ай.
Балалар, тіршілікте күліп-ойна.
Өлмесе ата-бабаң қайда кеткен-ай.

Толық

Қарап көріңіз