Өлең, жыр, ақындар

Құлажекей

  • 05.04.2020
  • 0
  • 0
  • 611
Қайда едің шақырғанда Құлажекей,
Айрылмас домбырадан тіл, көмекей.
Алдымда құрбы-құрдас кез болғанда,
Салайын басып-басып, некей, некей.

Қайырмасы:
Алқаракөк, ай!
Кетті сәулем қыр жайлап,
Тәуекелге бел байлап,
Санаменен сарғайдым-ай,
Сәулем, сені көп ойлап.

Су алсаң, Ертістен ал, кемерленген,
Сұрасаң тілек етіп, не бермеген.
Ақ құйрық қара шайдың нұсқасындай,
Көзіңнен айналайын дөңгеленген.

Қайырмасы:
Алқаракөк-ай!
Кетті сәулем қыр жайлап,
Тәуекелге бел байлап,
Санаменен сарғайдым-ай,
Сәулем, сені көп ойлап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

А, құрбым, айдай-ау

  • 0
  • 0

Есік алды қара су бойламадым-ей,
Бұл жалғанның өтерін ойламадым.
Бұл жалғанның өтерін білген болсам-ей,
Құлын-тайдай айқасып ойнамадым.

Толық

Жайдарман

  • 0
  • 0

Ауылымның қонғаны қызыл шілік-ай,
Біреуінен біреуі өзге шілік-ай.
Жайдарман қара-ай көз,
Жақсы-ай, құрбым, майда-ай сөз.

Толық

Ағаш үйде терезе

  • 0
  • 0

Жоғарыдан келемін заулай түсіп,
Орған бидай жатады баудай түсіп,
Сен есіме түскенде, қалқа бала,
Жата алмаймын төсекте аунай түсіп,

Толық

Қарап көріңіз