Өлең, жыр, ақындар

Білгішін-ай

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 707
Асанды ерттiм жаныма,
Бауға бiрге барғалы.
Бiледi ол айыра,
«ЗИМ» мен «ЧАЙКА»,
«ВОЛГАНЫ».
Көшеде олар асығыс
Өтiп жатыр шұбалып.
– Ал мынауың «МОСКВИЧ», –
Деп қояды қуанып.
...Келе жатты бiр кiсi
Осы кезде жолменен.
Жетегiнде бұзау бар,
Бұрын Асан көрмеген.
– Ал мынау не? – дедiм мен,
Асан бiраз кiдiрдi.
Содан сөзiн сенiммен:
– Ол ит қой, – деп бiтiрдi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ат бапкерiнiң аңызы

  • 0
  • 0

Ол кезде бiз баламыз,
Той-жиынға барамыз.
Бiр-бiр атқа мiнiп ап,
Бəйгеде де шабамыз.

Толық

Тіл хикаясы

  • 0
  • 0

Жаз шығады.
Каникул кеп жетедi.
Қойлы ауылға ұлым менiң кетедi.
Қазақшаны үйрен деймiз тапсырып,

Толық

Ерке

  • 0
  • 0

Ерке Нұрлан бұртиып,
Ашпай отыр қабағын.
Алдында астың түр-түрi,
Қинайды iшпей тамағын.

Толық

Қарап көріңіз