Өлең, жыр, ақындар

Шардара

  • 21.04.2020
  • 0
  • 0
  • 938
Ендірер қызғалдақтай құм шырайын,
Әкеліп асыл дария, сыршыл ағын.
Жантайып киіз үйде жатқан бабам,
Сезбеді-ау жамбасынан су шығарын.

Көшті бабам, ол нені аңсамады,
Жібермеді туған жер, ел самалы.
Сенбеді, құмға тұтас су толар деп,
Шеген сап, құмдық қазып көрсе-дағы.

Киімдей көз құртын жеп киілмеген,
Жемістей – жеткізбеген, иілмеген.
Құдықты қырық құлаш әзер қазып,
Бұл құмнан тамшы сұрау қиын деген.

Күсті қол, қатқан табан көнтерілі,
Бірі – кеш, кетіп жатты, ерте бірі.
Көретін күн болар ма, дескен олар,
Құм дала дария болар ертегіні.

Көрмеді, көрді бірақ, немересі,
Шардара су қоймасы деген осы!
... Екі жас қайық айдап келе жатыр,
Балыққа шыпа толған кенересі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаратаудағы петроглифтер*

  • 0
  • 0

Өткенің маған бұлыңғыр,
Сырыңды айт, бәрін маған айт.
Отыз бес ғасыр бұрынғы,
Ойран боп кеткен қаланы айт.

Толық

Мейірім

  • 0
  • 0

Балқұрақ көлдің жағасы,
Жағалай жатқан ел екен.
Жазығы жасыл-мал асы,
Жерұйық тектес жер екен.

Толық

Әкетайым суреті

  • 0
  • 1

Тойлайтұғын кез жетті,
Менің туған күнімді.
Ағам сурет көрсетті,
— Сыйлығым, - деп, - бүгінгі.

Толық

Қарап көріңіз