Өлең, жыр, ақындар

Ақтау. Шевченко

  • 21.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1243
Думанды қала – бағстан,
Түседі көзге алыстан.
Теңіздің бойын жағалап,
Шағала үйлер жарысқан.

Ал кеше, аптап, шөл еді,
Күн нұры сүйген көне еді.
Тарастай талай ақынның,
Тілінде арман көп еді...

Қараңғы, қатал заманда,
Қамалып қапас қамауда.
Қаһарман кобзарь жырлады,
Келерін бақыт Адамға.

Даланы сүйді тағы да,
Украинасын сағына.
Үмітпен шыбық қадады, ол
Айналды Тарас бағына.

Ақ мәрмәр тастап қаланып,
Ақтау деп атты жаңа алып,
Күліп тұр сәби – жас қала,
Теңіз бен шөлден жаралып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғыз жиде

  • 0
  • 0

Құмда бар жалғыз түп жиде,
Бәйтерек сынды саялы.
Бейшара шопан бір күнде,
Өліпті жылда баяғы.

Толық

Құрбандық тоқтыңмын...

  • 0
  • 0

Қанатым болса қанатым жайып,
Ұшар ем жердің шетіне.
Буғанда шабыт, мен атымды анық,
Жазар ем көктің бетіне.

Толық

Отан неден басталады?

  • 0
  • 0

Отан неден басталады?
Ең әуелі адамнан.
Жас сәбиден, тәй-тәй басқан қадамнан.
Отан неден басталады?

Толық

Қарап көріңіз