Өлең, жыр, ақындар

Дәуір дерті

  • 27.04.2020
  • 0
  • 0
  • 2082
Дабыра мен дақпыртқа құмар ек тым,
Қауқылдаған кешегі құлады екпін.
Тынышталып бір сәтке,
Тыңдайықшы,
Не дегісі келіп тұр мына дерттің?!

Отырмыз ғой арандап, алаңдап та,
Тыңдайықшы,
Құлақ сап ғалам жаққа.
Тілін егер түсінсең мына дерттің,
Айтары бар секілді адамзатқа.

Жақсылықты жамандық жуып бітті,
Жүректер де кеткендей суып тіпті,
Оңашада отырып ойлансын – деп,
Адамзатты үйіне қуып тықты.
Зар илетіп сонан соң сор үйірген,
Заман да өтті молалар мол үйілген.
Бар болғаны үйіңе қамап қойды,
Қуып шықса қайтер ең сол үйіңнен.

Тексіздікке төр беріп күле кірген,
Тапты ма екен тілінен, тілегінен.
Байқасаңыз мына дерт,
Басқа емес,
Жайылуда адамзат жүрегінен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бесік

  • 0
  • 0

Терең оймен тербетіп қаламымды,
Жылуына бөлейтін жанарымды.
Сыны кетпей әлі де сақтаулы тұр
Менің жатқан бесігім бала күнгі.

Толық

Ләңгі

  • 0
  • 0

Күзгі талдай төгілген жапырағы,
Көңіл құсым ойларға батырады.
Қиялымды қытықтап анда-санда,
Балалығым қол бұлғап шақырады.

Толық

Тасаттық

  • 0
  • 0

Діңгегің де, тілің менен ділің де,
Барлығы да оралады түбінде.
Құндылықтың құнары бар өйткені
Қазағымның дәстүрі мен дінінде.

Толық

Қарап көріңіз