Өлең, жыр, ақындар

О, табиғат, мені о баста

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 2085
О, табиғат, мені о баста жаратарда кісі ғып
Алып па едің ең әуелі мына жәйді түсініп:
Бұдан бұрынғы адамдарға ұқсамай ма бұл өзі,
Ұқсамай ма күлгендегі көзі, қасы… мінезі?
Қайғырса бұл қалай екен тексеріп пе ең, көріп пе ең
Қалай екен, байқадың ба, кезіңде бір еріккен?
Қасиеттей ала ма екен ала бөтен заманын,
Үндемейсің ей, табиғат, мен де үндемей қаламын.
Кең бе жаны? Бар дүние бейне соның өз үйі,
Айтшы деймін: бітіп пе оған
туған жердің төзімі?
Ол болмаса, жаратушы, өзің арттың ұятты,
Жаман кітап жазып берген беделді автор сияқты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алматы

  • 0
  • 0

Жатыр жақпар... Қарағайды аралайды жел ескен,
Жапырақтар, жапырақтар сыбыр-сыбыр кеңескен.
Тау сулары таусылмады, сыңсып тұрып ағады,
Қыз толқындар бірін-бірі шымшып күліп барады,

Толық

Ырым

  • 0
  • 0

Ырымшыл ма,
Құдайшыл ма сол кісі?
Жақын ұғым алдыңғысы, соңғысы:
ырымшылдық — қараңғылық деп ұқтық,

Толық

Көкжиекке қараймын

  • 0
  • 0

Көңіл шалқып кеткен шақта көкжиекке қараймын:
Батып жатыр, шығып жатыр талай күн.
Бір қуаныш болып тұрса – жарайды
Он бесінде әр айдың.

Толық

Қарап көріңіз