Өлең, жыр, ақындар

Таңертеңгі смена

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 832
Ұйқы жаншып қажып қалған денені
Келеді алып тіршіліктің өлеңі.
Келеді әне, қайсарлығы шахтердің,
Әзілі мен анекдоты келеді.
Қандай ғажап күлгені оның күркіреп,
Сол күлкімен қалады өзі бір түлеп.
Клеттерге түсіп бара жатады
Шахтерлердің қайраты мен атағы.
Ызғарлы ауа қалар сонда қойыла,
Көмір иісі желпиді алғаш бетіңді.
Тізілген шам штректің бойына
Керзі етіктің жез шегесі секілді.
Одан әрі Лава жатыр – тұнған шаң,
Қайт ізіңмен бетті басып бұлдансаң.
Керілесің бірер күрек салғанша,
Содан кейін сөне алмайсың бір жансаң.
Кеше койған тіреуінді қайта өңдеп,
Күйбендейсің қолқабың мен балтаңды ап.
Маңдайыңнан бүгін тамған тамшымен
Қара вагон шығар толып қайқаңдап...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өткен күндер көп шытынып қабағым

  • 0
  • 0

Өткен күндер көп шытынып қабағым,
Маңдайыма түсті содан көп әжім...
Күнмен бірге көзімді ашам көру үшін
аспанның да қабағын

Толық

Жарты шыбық

  • 0
  • 0

Тәңірінің нар кезі екен ол кезде,
Әмірінің бар кезі екен ол кезде.
Тек алуға барады екен бәр-бәрі,
Ол кезде де алу екен мына жұрттың арманы.

Толық

Ала шыңның бауырында алып бір

  • 0
  • 0

Ала шыңның бауырында алып бір
мен басымды білегіңе салыппын.
Қатып ұйықтап қаппын солай, желкеме
сағатыңның бауы батып қалыпты.

Толық

Қарап көріңіз