Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Аларман

Темірғали Көпбаев

Аларман

  • 31.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1010
Адам деген аларман,
Алу үшін жаралған.
Айналасын жалмаған,
Ала көңіл шабарман.

Ойға-қырға шапқылап,
Бәсекеден бақ құрап,
Бермесін де Алланың,
Алсам дейді тартқылап.

Жақсыға да, жаманға,
Ынсап бермес заман ба?
Байлық, сыйлық, атақ-даңқ,
Бәрі керек адамға.

Күйінсін де, сүйінсін,
Алашағы бұйырсын.
Сұрағанын берші Алла,
Алсын дағы, тыйылсын.

Алған сайын алсам деп,
Жұмаққа да барсам деп,
Ойы басқа, есі алаң,
Қартаяды сарсаң боп.

Қызыл кетіп, әр тайып,
Қанағатсыз қартайып.
Құдай жайлы ойлайды,
Құлағанда жантайып.

Темірғали Көпбаев аларман Темірғали Көпбаев өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Екеу

  • 0
  • 0

Жұмыр жердің бетінде,
Өкпек желдің өтінде,
Бүтін болып жаралдың
құрдым күннің шетінде.

Толық

Ғарыш жақтың сәулесі

  • 0
  • 0

Көркем гүлге толған кезде қолатым,
Көкірекке кестелі мұң қонатын.
Өзегі кең өлең деген өлкеде,
Қиялымның қақтырып ем қанатын.

Толық

Дәруіштің зары

  • 0
  • 0

Тәпсір төккен тілінен,
Жүрегінде тұма бар.
Ақиқаттың түбінен,
Мән іздеген пірадар.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер