Өлең, жыр, ақындар

Күн жоқта өзің жарқыра

  • 26.08.2020
  • 0
  • 0
  • 570
Күн жоқта өзің жарқыра,
Жазу үшін жазбайтынымыздай,
Сүю үшін сүймейтініміздей,
Оятқыш үшін тұрмайтынымыздай таңғы алтыда.
Күн жоқта өзің жарқыра
Көздерімнен жаңа жыр оқып,
Құшағыңды аспаныңмен бір етіп,
Сосын, күнделігіңе жазған жүрегіңнің антына.
Жер бетілік көлеңкелерге Құдай боп,
Жер астылық адамдарсыз ауа жұтпас сыңайлы ек...
Десе де аспан, қарай көрме артыңа.
Өзің ғана жарқырап.
АЙтарсың ғаламшарларға мың сәлем,
аспаным-
Жарқыра күннің орнына, жарығым,
Жаттап алсыншы шамдардан жалыққан әлем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әке - өлең

  • 0
  • 0

Әке, сенің маңдайыңдағы әжімдер
Шығыс пен Батыстың,
Ақыл мен намыстың тоғысқан торабы;
Балалыққа апарар

Толық

Жалғыздық және мен

  • 0
  • 0

Сағыныш түсі, тағы да аздап таң суық,
Құлагердейін құлаштауыма қамшы көк.
Көздері жанған үкідей сенен қорқамын
Үзіліп түсер тамшы боп.

Толық

Қауышу

  • 0
  • 0

...Ғасыр екен шамдар сөнген, сөз өліп
«Жылдамырақ сен алдыма өт енді».
Маңдайыма тапаншасын кезеніп
Уақыт тұр...

Толық

Қарап көріңіз