Өлең, жыр, ақындар

Темірқазық

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1195
Өле-өлгенше тигенше жерге басым,
Менің темірқазығым сен боласың.
Бағдарымның бір сәтке бұлжысаң-ақ,
Тайып мен де кетемін, таң қаласың...
Мен жердемін, әрине, көктесің сен,
Көкте туып, жұлдызсың көкке сіңген.
Мен жердемін ауытқып толқығанмен,
Жаңылмаймын сәулеңнен дөп түсірген.
Мен ауытқып толқысам – сәл адасау,
Сен ауытқып тумасаң – қара басу.
Жеті қат көк, жекен су, Жерде бірі,
Қандай ғажап, сенісу, араласу!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айдан анық

  • 0
  • 0

Ақынның сезіміндей сиқыр бар ма,
Бағынбас цитаттарға, цифрларға.
Күш бар ма, құдірет бар ма ақынға тең
Күмбірлеп кеудесінен күй туғанда?

Толық

Жұқарған менің жүйкелерім-ай

  • 0
  • 0

Жұқарған менің жүйкелерім-ай,
Үйкеледім-ай сендерді.
Сүйкенбес жерге сүйкегенім-ай,
Көтеріп көкке кеудемді.

Толық

Дүние зыр-зыр

  • 0
  • 0

Дүние зыр-зыр
Көзден бұл-бұл
Дем арасы ұшар ма?
Қағып шылбыр,

Толық

Қарап көріңіз