Өлең, жыр, ақындар

Безенбесе, безенер үйі өрнекпен

  • 19.09.2020
  • 0
  • 0
  • 720
Безенбесе, безенер үйі өрнекпен,
Сол шаһарға басымды ием көптен.
Жұпар аңқып-мамырда, ақшам туса,
Жайнайтын неонды отпен.

Жан-жағыма қарауға үлгермей көп,
Өз босағам өзімнің іргем ғой деп.
Асқақ келе жатушы ем, жермен емес,
Аспанмен жүргендей боп.

Көше бойлап қаз-қатар өріктері,
Тауса алмайтын гүлдерін төгіп, тегі.
Қазірде ол ғажайып бір заманда
Мұнан да көрікті еді.

Жүгіртемін мен оны енді əр саққа,
Түтінінен сейілтер желді аңсап та.
Өркендеді, қанша өсті, əсемдігі
Жетпеді сен бар шаққа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алдымнен менің жасыл тау, қызы таң күлген

  • 0
  • 0

Алдымнен менің жасыл тау, қызы таң күлген,
Өспірім күнім, тәуелсіз, тентек шағымда
Қаратал жақта бетпе-бет келіп қалдым мен
Биқасап киген бетіде мең бар сағымға.

Толық

Нөсер қылған қой көздің шөкім мұңын

  • 0
  • 0

Нөсер қылған қой көздің шөкім мұңын,
Қозы мінез бір лирик отыр,күнім.
Отыр,күнім,алдымда,мен айтайын
Ақынның шопырлығын.

Толық

Бір мөлдір достық боп көксеуім

  • 0
  • 0

Бір мөлдір достық боп көксеуім,
Қуантқым келген соң жыр елін.
Алдымен байтақтан тек сенің
Атыңның озуын тіледім.

Толық

Қарап көріңіз