Өлең, жыр, ақындар

Кешкі вокзал

  • 20.09.2020
  • 0
  • 0
  • 914
Қары тау боп үйілген,
Қарауытып жол жатыр.
Жүгі тең-тең түйілген,
Состав темір жолда тұр.
Шыққан канден бұрыштан,
Тіміскілеп бау ішін.
Әлдекімді ұрысқан,
Кезекшінің дауысын.
Кетем қазір зулайды,
Сан оқиға ойымда.
Кешкі вокзал шулайды,
Темір жолдың бойында.
Өтті осылай өмірім,
Туған елдің аспаны.
Құлазып тұр көңілім,
Поезд жылжи бастады.
Кездесуге әзірмем,
Суылдайды жүрегім.
Түсіп қалып қазір мен,
Тыныштыққа сіңемін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шулаған ауыл

  • 0
  • 0

Шулаған ауыл,
шыққанда жырым алғашқы,
Мазақ қып бәрi қызарып кеткен Қарғашты.
Отызға толдым,

Толық

Есіл жылдар

  • 0
  • 0

Өткеннiң алуан түрлi сұрақтарын,
Жасырдың неге менен қыраттарым.
Өкпелеп қалған қыздай үнсiз ақты-ау,
Сыбырлап сыр айтатын бұлақтарым.

Толық

Қасиетті құпиям бар санамда

  • 0
  • 0

Қасиетті құпиям бар санамда,
Ол қасиет бартын менің анамда.
Жұматайды жабырқатқан қара жол,
Бүгін міне, қолын созды маған да.

Толық

Қарап көріңіз