Өлең, жыр, ақындар

Мен азаптың аузындағы шылыммын!

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 773
Мен азаптың аузындағы шылыммын!
Сораптайды құшырланып ол мені.
Мен – шығынмын!
Шырын мұңға сатылғам,
Көк түтін боп тұншықтырам бөлмені.
Үнсіздігің сорып жатыр күл қылып!
Мыжғылайсың жүрегімді тұқылдай.
Ал мен сені көтеремін Күн қылып,
Күлсалғышта өмір сүрем ұтылмай.
Жұпарыммен жүйкеңізді емдеймін!
Жұтылудан қорықпаймын жоқ болып.
Мен өлмеймін!
Бұлқынғанда көнбей мұң
Шылымыңда оянамын шоқ болып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түн жөтеліп, ауырса Күн

  • 0
  • 0

Түн жөтеліп, ауырса Күн,
Жан жағымнан жабылса мұң,
Сені көріп жадыраймын,
Балапаным, бауырсағым.

Толық

Мені сонша Тәңірге жақындатты

  • 0
  • 0

Ақтар дағы жанымды жайып... түсін...
Толқын – тағдыр сынайды қайық күшін.
Ғайып құсым, сипайын маңдайыңнан
Сипайыншы... сен оған

Толық

Сипамақ боп ұмтылдыңыз шашымды

  • 0
  • 0

Сипамақ боп ұмтылдыңыз шашымды,
Әнтек сізге бұрылдым мен таңырқап...
Көктем! Сен де жоғалттың ба басыңды?
Неге жүрсің мөлдір шықта жабырқап?

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер