Аязды кеште

Түрі солғын,
Жүзі жүдеу, қартаңды.
Кейбіреуі қағып менің арқамды.
Мүсәпір жан менен қайыр сұраса,
Аямаймын,
Қағып берем қалтамды.
Қалі мүшкіл бір адамды, мүскінді.
Кездестірдім,
Дала аяз, түшкірді.
Шалынысып құлап қалды, көтердім,
Ол да менің қағып жатыр үстімді.
Қара суық, қала кеші салқын- ақ.
Жұпыны екен киімі де, қалтырап.
«Телефоның болса қоңырау соғайын»,
Деді маған-сәлемімді салқын ап.
Алыс жерден- деп ойладым-ауылы.
Қалтырап тұр, аяз қапқан ауыны.
Телефонның аржағынан аптығып,
– Қазір келем, күтші – деді бауыры.
Сұрамадым,
Сұрамадым арғысын.
Қолым тоңып, төмендеп тұр қан қысым.
Қалт-құлт етіп, иегі оның кемсеңдеп,
Жүріп кетті айтты дағы алғысын.
Айналаға нұрын сеппей шуақтап,
Кер заманда кімді, кімдер жұбатпақ?
Күтіп тұрған көлігімнен адастым,
Телефонды алмаған ем қуаттап.
Қайта кіріп, шыққан жерге именіп.
Жылынғандай болдым жылы үйге еніп.
-Бір қоңырау соғайын- деп, өтіндім.
Әлгі жанның жағдайындай күйге еніп.
Ибалы екен,
Жүзі жылы, ақылды.
Сол қарындас, сұрамай ақ атымды,
Қуаттайтын құрылғысы басқа екен,
-Ия аға- деп, жылдам такси шақырды.
Жасап жүріп өзге адамға қайырым,
Сабақ алып мен рухани байыдым.
Бір адамға көмегімді жасасам,
Аяғында, Алла берді қайырын.
Тиыным бар, шүкірмін ғой қалтамда.
Жарымаған жан емеспін талқанға.
Қасиетімнен айырма деп, тілеймін,
Бір Алладан медет сұрап әр таңда.
Көмектесіп жас буынға, қартаңға.
Бауырларым, айналайық қалқанға.
Адам болып өтсем егер өмірден,
Ол жеңісім,
Әке, сенің арқанда.

---