Өлең, жыр, ақындар

Қайран апам

  • 12.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1058
Күй кешемін күзгі жаңбыр ұрғандай.
Тасқа тиді,
Тауға тиді сұрмаңдай.
Өзің еккен раушан гүлдер гүлдеп тұр,
Анам келіп гүлді сүйіп тұрғандай.
Жан едің ғой жұртты ойлаған сыйы мың.
Енді ұқтым ғой бұл жалғанның қиынын.
Аман жүрсең болғаның деп айтушы ең,
Керек емес дүниең де, тиының.
Кеткен жансың әулетіңе бақ қарап.
Өзің жайлы күнделікті ақтарам.
– Анам менің әулие екен, – деп жүрем,
Өзің айтқан сөздеріңді жаттап ап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаяу жүріп қаланы араладым

  • 0
  • 0

Қу тіршілік жүгендеп саналарын.
Жұрт барады тізгіндеп қара нарын.
Шомылып қалың ойдың құшағына,
Жаяу жүріп қаланы араладым.

Толық

Тән жарасы

  • 0
  • 0

Тән жарасы,
Ауырады, басылар.
Жан жарасы – жанға тыным бермейді.
Екеуі де сынағы ғой Алланың,

Толық

Аллаға әр адамның бағы мәлім

  • 0
  • 0

Аллаға әр адамның бағы мәлім.
Кеудеме жібек өлең тағынамын.
Бірге тумай, бір үйде өспесек те,
Алтын әпке мен сізді сағынамын.

Толық

Қарап көріңіз