Өлең, жыр, ақындар

Сырласайық енді үнсіз...

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 493
Бір өзіңді жаным дермін,
Болмас менде жалқы мұң.
Жанарыңнан жалын көрдім,
Жалын көрдім, алтыным!

Сезіндіріп таң самалын,
Нұр толтырып көзіме.
Қанша жылдар аңсағаным,
Оралдың-ау, өзіме.

Сезіндірген жанға құтты,
Айналайын, арман-шың!
…Өн-бойыңа бар бақытты,
Қалай жинап алғансың?!

Жеңе алдым ба, күш-егесте,
Тағдырымның азабын?
Өңім бе өзі?
Түс емес пе?
Осы көрген ғажабым?!

Баяулады даусым не ғып,
(Сәттерім-ай, ең мұңсыз).
Айтар сөзім таусылды анық,
Сырласайық енді үнсіз…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктемгі элегия

  • 0
  • 0

Тағдыр-сахна.
Тақырыбы – өткенім,
Басты рольде мен ойнадым теп-тегін.
Өткенімнен өрнек іздеп жүргенде,

Толық

Оқы, менің көзімнен

  • 0
  • 0

Ер ең ғой, еңкеймейтін, байтақ-ерен,
Мен саған бәрін қалай айта берем?
Сен-дағы сырымды ұқсаң айтқызбай-ақ,
Мен-дағы жай табар ем.

Толық

Алаш көгі күрсініп…

  • 0
  • 0

Асқақ еді тұлғаңыз, асқақ еді,
Қиялымды қияға бастап еді.
Мың шық тұнып сезімнің сеңгіріне,
Тұншықтырып кеттіңіз жасқа мені.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар