Өлең, жыр, ақындар

Сарыарқаның сары гүлі

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 551
Сенсіз дала түрленбей,
Құлпырасың маусымда.
Сенің атың жүргендей
Аққулардың даусында.
Ынтығам мен сан көріп
Алаулаған кезіңе.
Пай-пай, мынау паң көрік
Қалай біткен өзіңе!?
Жел-жігіттің сәлемі –
Қоңыр самал желпіп тұр.
Әсемдіктің әлемі
Саған қарап елтіп тұр.
Күн де сені өпкендей,
Сарыарқаның сары гүлі.
Сенен тарап кеткендей
Сұлулықтың барлығы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сияқты кейде анығым – елес

  • 0
  • 0

Сияқты кейде анығым – елес,
Көңілді күдік көсейді.
Тағдырым маған мамығын емес,
Тобылғы төсек төсейді.

Толық

Жезқазған туралы жыр

  • 0
  • 0

О, Ұлытау, асқарыңнан қараймын,
Әр тасыңда – қазына,
Әр бұтаңда бар айбын.
Сен болыпсың

Толық

Күй

  • 0
  • 0

Айтыңдаршы мына күйiң не деп тұр?
Қос шектегi мынау әлем – дүние ғой бөлек бір.
Құмырсқадай жаудың жолын осынау
Қол басындай қарағайдың құдiретi бөгеп тұр.

Толық

Қарап көріңіз