Өлең, жыр, ақындар

Әке мен бала

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 2270
Жүгірді бала жалбаңдап,
Жұмыстан қайтқан әкеге,
Білді ме, қайдам, арқалап,
Бүгінгі істен шырайды
Келешегін әкеле
Жатқанын сол әкенің;
“Конфетіңді же”, – деп сұрайды;
Әке де босап деді “мін!”,
Иыққа ұлын қондырып,
– Қаларсың, көке, болдырып,
Түсейін, – деді баласы.
– Бес жылдың жүгін толтырып,
Қажыған жоқ иығым;
Көзімнің ағы-қарасы –
Көтерсем сені тынығам,
Отыра бер, – деді әке;
Бала бір кетті әндете.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сүт туралы жыр

  • 0
  • 0

Беруші еді-ау қалқып көбігін,
Кейде шеше, кейде жеңге.
Шымырлап, ернеуден асса төгіліп,
Көмуші еді-ау бейне емге!

Толық

Жиендік

  • 0
  • 0

Нағашым менің – сырқынды қара сөз,
Өлең менің – ұрыншақ жиенім.
Жарапазаншыдай болмаса ез,
Ақындық еркелікті мен сүйемін!

Толық

Хош, өлең!

  • 0
  • 0

Бесікте әжем мені әлдиледі,
Өлеңге болдым іңкәр содан бері.
Анамның ақ сүтіне ырзамын мен,
Ғаламға көзқарасым өзгергені.

Толық

Қарап көріңіз