Өлең, жыр, ақындар

Ертегі

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 405
Аңқыған күннің исі киімінен,
Шопанға сәлем берем иіліп мен.
Еріп кетіп қойшыға сәби шақта,
Ертегім жоқ айтатын менің ондай,
Ертегіге ол шерткен сүйініп ем.
Бергі ертектер көңіліме қойды қонбай.
Өзімді өзім ұқпадым өмір бойы,
Кім біледі, жүрмін бе содан оңбай?!
Қайда қойшы баяғы ақта берген,
Шуда жіптей жөкеден шылбыр өрген.
Өмір жолын қайтадан бастар едім,
Оралмайды-ау сәби шақ қойшыға ерген!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сиқыр бұлақ, көз жауқарын аласың

  • 0
  • 0

Сиқыр бұлақ, көз жауқарын аласың,
Қайдан шықтың, қайда лағып барасың?
Сар даланың саурын тіліп таспадай,
Табиғатқа тұрсың беріп жарасым.

Толық

Дәм туралы жыр

  • 0
  • 0

Бесбармақ – мың жасаған кәрі тамак,
Нәріндей табиғаттың дәрі тамақ.
Тізбектеп сүр қазыдан алка таққан
Сұлу ғой, сүйкімді ғой сары табақ.

Толық

Кер дөнен

  • 0
  • 0

Жол ұзақ, бүлкілдей бер, кер дөненім,
Жағады жорға аяңмен тербегенің.
Шабар ем сары белден сағым қуып,
Жаныма батады тек терлегенің.

Толық

Қарап көріңіз