Өлең, жыр, ақындар

Абақты. Декабрист

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 391
Құбыла бетті қан жапты,
Күн екен сөнген өртеніп.
Көктегі анау шаңдақты
қызыл нұр барад көмкеріп.
Қалжырап келіп құладым,
Жалп етіп өшкен жалындай.
Жарқ еткен мен бір нұр-ағын,
Полярдың шұғыла таңындай.
Ыңырсып ымырт теңселіп,
Төрт құлақты түн жер сүйді.
Жамылып күлді мен шөгіп,
Кеудемде бір күй сыңсиды.
Шығыстан шырай келместей,
Алып түн мынау, табыт түн.
Тұтасып көкте сең көшпей,
Жанары жабық жарықтың.
Құбыла бетті жапты қан,
Өртеніп өшті Күн ғарып.
Абдырап несін аптығам,
Боз таңды күтем сұрланып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құс қайтару

  • 0
  • 0

Құстар қайтып барады Құс жолында,
Құштар көңіл дір қаққан қыс торында.
Көшпелі жұрт көшпейді енді ешқашан,
Мызғып жатар мыңжылдық қыстағында.

Толық

Бір арудың атынан

  • 0
  • 0

Көктемнің желегі желбіреп
күлгенде қалаға келген ем.
Ол мені күтпеді келді деп,
Өз балаң едім ғой мен деген.

Толық

Міскін

  • 0
  • 0

Шайқы-бұрқы дуана боп кетерміз,
Күйкі тірлік күйреткенде бізді әбден.
Шірік жапырақ шашуымен төпер күз,
Жүрегіңде соңғы жырың қызғанмен.

Толық

Қарап көріңіз