Өлең, жыр, ақындар

Көмекшім

  • 03.01.2021
  • 1
  • 0
  • 686
Ақша бұлттай ақ мамық бесігіңде
Ұйықтасын ақ ботам — келешегім,
Айта алмайтын сен әлі есімін де
Кейіпкермен ұзақ түн кеңесемін.
Шам нұрына шалықтап, езу тартып,
Жымиясың, кірпігің дірілдейді.
Шабыттанып мен сонда кетем шалқып,
Өмір сен боп — өлең боп күлімдейді.
Мақпал қара түңдерде маужыраған,
Мен жырлаймын елімнің тың істерін.
Өлкемдегі әрбір сай, тау, жырадан
Жыр-самал боп еседі тыныс-демің.
Сызат беріп сұлу таң көтерілді,
Түн сырының жоқ оған көмескісі.
Тек сен, ботам, сезбейсің екеніңді
Үлкен істің кішкентай көмекшісі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бас тартайық атомнан

  • 0
  • 0

Талықсыды, талды әбден ел ана,
Қинады дер болсаңыздар не ғана:
Жөргегінде үзілер ме жұлыны
Дүниеге келмей жатып «Невада!»

Толық

Қайшылықтар

  • 0
  • 0

«Аспаның ашықта досың көп,
Бірі – аға, туыстай бірі – іні.
Көлеңкендей қашар, тосын кеп,
Басынды бұлт алса, бір күні».

Толық

Қымбатыңмын

  • 0
  • 0

Мен не қылдым япыр-ау бастықтарға
Олар желіп, біз еріп бастық алға.
Деп жүруші еш бастықтар өзі істеген
Ұшырайтын болдық қой қастықтарға.

Толық

Қарап көріңіз