Өлең, жыр, ақындар

Романс

  • 03.01.2021
  • 0
  • 0
  • 808
Нүри Арслановтан

Болсаң да сен жатқа несіп,
Жар болсаң да бөгде жанға,
Мазасыз ой ерегесіп,
Келеді алып осы маңға.
Құспен бірге оянамын,
Таң нұрынан сені көрем.
Сезесің ғой ой алаңын,
Бұл сәт мені кешір, өлең!
Күшті едің, сен не қылған,
Жалындаған от махаббат!
Сен бересің өліге жан.
Өлеңге өріс, ойға қанат!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ар кеңесі

  • 0
  • 0

Өмірге адам келмейді атақ үшін,
Сыпайыға бақыт үн қатады шын.
Лауазымның құлынын, көбейгені,
Жасырмаймын жаныма батады шын.

Толық

Қағаз кеме суға түсті

  • 0
  • 0

Жаңбыр көзін ашып-жұмып,
Найзағайдан қорқып, бұғып,
Күле салған жылап тұрып,
Сәбидейін жасын сығып.

Толық

Ауыл әйелінің мұңы

  • 0
  • 0

Имей әсте ешкімге өр басымды,
Көрсетпей-ақ келіп ем көз жасымды.
Мынау заман зілмауыр сындырар боп
Иығымда сездірді қорғасынды.

Толық

Қарап көріңіз