Өлең, жыр, ақындар

Сізді ұнатып қала берем

Сезімімді жүргенде қамап әрең
Тартып сіздің өзіне барады әлем
Таң қаламын ай, жылдап көрмесем де
Сізді күнде ұнатып қала берем

Сүюдің де болады ау өз әдебі
Жүрегімнің әр шыққан сөзі "ән" еді
Айдың нұры шағылған бұлақтан да
Сіздегі мөп-мөлдір көз әдемі

Суық пенен жылуды "біз" дейді өлең
Мен де бізді көктем мен күздей көрем
Түсініксіз... мен сізді жоғалтпасам да
Әйтеуір іздей берем

Сенімменен алдыға баса алмай қадам
Тағдырынан бәрібір қаша алмайды адам
Деймін де бір күні келеді уақыт
Достықтан аса алмай қалам

Жүргенімде сезімді қамап әрең
Сізбен бірге алыстап барады әлем
Таң қаламын ай, жылдап көрмесем де
Мен сізді ұнатып қала берем...
Неліктен?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз