Өлең, жыр, ақындар

Сол баяғы үнсіздік...

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 327
Өр рухым аспанға ұшып өрледі,
Сүлдерімді көзге ілместен жердегі.
баяны жоқ бақыттарға бағынған,
Адамдардың бәрі қандай шерлі еді?
Тіреусіз көк күліп тұрды мысқылдап,
Тағдырларың кетпесін деп қышқылдап.
Ақын отыр өмір жайлы жыр жазып,
Қауырсынын жұлып алып құстың қап...
Түнгі дала тыныштықта мүлгіген,
Сырласымдай сезінуші ем түнді мен.
Қимылымды бағып үнсіз жар отыр,
Қабағымен қарап қойып бір күрең.
Кейде тірлік жібереді нұрсыз ғып,
Көңілдердің аспанына күн сыздық.
Біздің ғұмыр іштей ғана арбасқан,
Сол баяғы үнсіздік...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Неге?!

  • 0
  • 0

Сезімге ғажап шөлдейсің неге,
Сағынсаң іздеп келмейсің неге.
Жаныңды сеніп бермейсің неге,
Арманыңды асыл жерлейсің неге,

Толық

Мен жылымаймын

  • 0
  • 0

Жүзін бүркеп тұрсада тұман айдың,
Жүрсем мейлі біреуге ұнамай мың.
Жарты бақыт жалғаннан сұрамаймын,
Итерседе құрдымға құламаймын.

Толық

Көңіл құсым...

  • 0
  • 0

Ақ қайыңның жаңа атқан бүршігі едім,
"Көктемнің күні маған күлші " дедің.
Өзіңсіз мына әлемді елестетсем,
Жабығып жан дүнием түршігемін.

Толық

Қарап көріңіз