Өлең, жыр, ақындар

Өмірімнің нұры сынды гүл өлең

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 550
Өмірімнің нұры сынды гүл өлең,
Мен өзіңсіз қалай өмір сүрер ем.
Сен кеудемнен төгілгенде маржан боп,
Күй кешемін бір ерен.

Мені сенен бөле алмайды ешкімде,
Жанарымның оты мейлі өшкінде.
Талқан етем кедергінің барлығын,
Айналып бір көшкінге.

Көктеменің гүлі сынды құлпырған,
Жүрегімді қайда қоям жыр тұнған.
Айлы түнде көп қараймын аспанға,
Жүрегіммен мұң тұнған.

Таңымда атар шолпан туып сызылып,
Сағыныштың әуеніндей үзіліп.
Мені ешқашан адастырмас арманым,
Алдамайды құз үміт.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ағалар ай

  • 0
  • 0

Дарытқан дарқандығын даладан ай,
Құяды ақылдарың санама арай.
Қайғырсам қабағыма қарап тұрар,
Аман бол ақниетті ағалар ай.

Толық

Көктемгі көңіл

  • 0
  • 0

Адастырма о, ұлы асыл үміт,
Көкжал болып шақырды ғасыр ұлып.
Менің тәтті шақтарым жоғалмашы,
Жылғасына жылдардың жасырынып.

Толық

Сағыныш

  • 0
  • 0

Сағымдай сабылып тұрдым,
Көрмесем сағынып тұрдым.
Жаныңнан жаным іздесең,
Табылып тұрдым.

Толық

Қарап көріңіз