Өлең, жыр, ақындар

Ырыққа көнбейді

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 247
Ырыққа көнбейді:
Теперіш тірлікте көп мүлдем.
Қасірет меңдейді,
Жүнжідім, ынжық боп кеттім мен.
Пұшайман ғұмырдан,
Жалықтым, қаңғырып өлем бе?
Қайнайды зығырдан,
Мұңымды шағамын өлеңге.
Келмейді ыңғайым,
Сабылдым, тентіреп сенделдім.
Тең болды жылға – айым,
Сезімді өлтіріп көмгенмін.
Томармын тамырсыз,
Келешек күндерге бал аштым.
Пендемін қадірсіз,
Мұңы бар кеудемде алаштың.
Нетемін?.. Жалықтым,
Алдымда асусыз адыр бар.
Тағдыры халықтың,
Белгісіз ... шағылдар ... қабір бар ...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шарапатқа көз ашқаннан ділгірмін

  • 0
  • 0

Шарапатқа көз ашқаннан ділгірмін,
Төлі болсам, құрбанымын бір күннің.
Сынық күреш бақ бермепті жаратқан,
Байлауда бас, кісісімін кірбіңнің.

Толық

Жерге тиіп бауыры көсілгенде

  • 0
  • 0

Жерге тиіп бауыры көсілгенде,
Арынынан танарсың есіңнен де.
Аттың буы – кетерсің айбаттанып,
Жұрттың мысын басасың сесіңмен де.

Толық

Тесік-тесік жүрегім, тентіредім

  • 0
  • 0

Тесік-тесік жүрегім, тентіредім,
Көшіп-қонған қаңбақтай еркін едім.
Еркімді алды
Үкімін кесті-дағы,

Толық

Қарап көріңіз