Өлең, жыр, ақындар

Өтінемін, жанашырым, түсін мені

  • 14.02.2021
  • 0
  • 1
  • 637
Өтінемін, жанашырым, түсін мені,
Қыдырсың сен адамзат пішіндегі.
Шарана ат болғанша қанша заман,
Сіз берген тор биенің ішіндегі.
Ақтардым шемен-шерді сарқылмаған,
Айналдым сендей аға, нар тұлғадан.
Мен – тұма, сен – дария тасып аққан,
Қымбат-ау парасатты парқың маған.
Түз ұлы, берен баршын, қыр алыбым,
Даланың мойнындағы тұмарымын.
Жұма күн бағышталып,
Аруаққа,
Соңында оқылатын Құранымын.
Мекенің қу медиен, қыр алыбым,
Жүрсің-ау, алағызып,
Сірә, бүгін.
Салса егер ебін тауып, мұқалмайтын –
Қалған бір бабалардың құралымын.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Қыз-күлкісі фонтанның бойды алады

  • 0
  • 1

Қыз-күлкісі фонтанның бойды алады,
Күміс-тамшы: сезімге айналады.
Тапты ма екен үнінен жанға сая,
Бір сұлу қыз көз алмай ойланады.

Толық

Ала бұлт

  • 0
  • 1

Ала бұлт ...
Дауыл – дала – сапырылды,
Күркіреп, аспан шалың қақырынды.
Жанымның жапырағы дір-дір етіп,

Толық

Тамшыбұлақ

  • 0
  • 1

Тамшыбұлақ – мөп-мөлдір ...
Сарқылмаған,
Шашылады сан моншақ жарқылдаған.
Кәусарлықты тек сенен табам келіп,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар