Өлең, жыр, ақындар

Талыстай боп жайылады маң Далам

  • 21.02.2021
  • 0
  • 0
  • 265
Талыстай боп жайылады маң Далам,
Құс шалғысы талып талай самғаған.
Мұнаралар мұңға бөгіп маңқиды,
Көз сүзеді басы айналып сан ғалам.
Егемендік келдің елге, шаңғыттың,
Қаралдысы қыруар бір қамдықтың.
Ауыл қалды арашасыз Адамнан,
Баланы да, кәріні де қаңғыттың.
Ең алдымен бөлді жұртқа еншілік,
Біреуге – кем, біреуге – артық...
Көншідік.
Бес саусақтың өзі бірдей емес қой,
Әр-әр тұстан кеткен шығар кемшілік.
Халығым бар – жіңішкермес мойыны,
Отаным бар – ойсырамас қойыны.
Шолақ қолды біргәдірлер жүр әлі,
Сөзден бұрын жүгіретін сойылы.
Жасалуда әр нәрсеге «келісім»,
Жесек соның жақсы болар жемісін.
Жаңа Астана, іргеңе мен тас қойдым,
Қанаттанған Қазақ үшін, ел үшін.
Көрінеді ұлы нұсқа алдан нық,
Жаңа ғасыр аттауға біз қамдандық.
Ит аузына ағаш тыққан ағайын,
«Келістік» те келімсекке жалдандық.
Асқақтай бер, қалың жұртым, ардағым,
Базар кетті, «базаршылап», бар малың.
Ит тірліктің шыршуымен жүргенде,
Айтылмай да қалар ма екен арманың?
Әр нәрсені ойлай-ойлай шалдықтым,
Әлдеқайда қуатты ма хандық күн?
Бара-бара құлдық дәурен құрмай ма?
Ал әзірше алдындамыз жалдықтың.
Талай нәрсе кездесер-ау жолыңда,
Қазір не бар, қара халық, қолыңда?!
Тырбан, тырбан!
Тәуелсіздік ту ұстап,
Аболиционист болмайыншы соңында...



Егемендік келдің елге, шаңғыттың,
Қаралдысы қыруар бір қамдықтың.
Ауыл қалды арашасыз Адамнан,
Баланы да, кәріні де қаңғыттың.
Ең алдымен бөлді жұртқа еншілік,
Біреуге – кем, біреуге – артық...
Көншідік.
Бес саусақтың өзі бірдей емес қой,
Әр-әр тұстан кеткен шығар кемшілік.
Халығым бар – жіңішкермес мойыны,
Отаным бар – ойсырамас қойыны.
Шолақ қолды біргәдірлер жүр әлі,
Сөзден бұрын жүгіретін сойылы.
Жасалуда әр нәрсеге «келісім»,
Жесек соның жақсы болар жемісін.
Жаңа Астана, іргеңе мен тас қойдым,
Қанаттанған Қазақ үшін, ел үшін.
Көрінеді ұлы нұсқа алдан нық,
Жаңа ғасыр аттауға біз қамдандық.
Ит аузына ағаш тыққан ағайын,
«Келістік» те келімсекке жалдандық.
Асқақтай бер, қалың жұртым, ардағым,
Базар кетті, «базаршылап», бар малың.
Ит тірліктің шыршуымен жүргенде,
Айтылмай да қалар ма екен арманың?
Әр нәрсені ойлай-ойлай шалдықтым,
Әлдеқайда қуатты ма хандық күн?
Бара-бара құлдық дәурен құрмай ма?
Ал әзірше алдындамыз жалдықтың.
Талай нәрсе кездесер-ау жолыңда,
Қазір не бар, қара халық, қолыңда?!
Тырбан, тырбан!
Тәуелсіздік ту ұстап,
Аболиционист болмайыншы соңында...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айнабұлақ

  • 0
  • 1

Жер жәнаті мөп-мөлдір Айнабұлақ,
Ғашық болған өзіңе Ай да құлап.
Отыратын сыра ішіп Жұмекен мен
Мұқағали,

Толық

Жүзіңді әжім басқан

  • 0
  • 1

Жүзіңді әжім басқан,
Кәрілік жеткені ме?
Сенде ғой қазына асқан,
Бұл өмір өтпелі ме?

Толық

Қанаты ауыр қара бұлт тұмшалады

  • 0
  • 1

Қанаты ауыр қара бұлт тұмшалады,
Дыңылдады жүректің мұң-шанағы.
Жасы жуып ақ жүзін ару тұрды,
Жоғалған-ау сірә да гүл шағы, әні.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар