Өлең, жыр, ақындар

Осылай

  • 09.03.2021
  • 0
  • 0
  • 373
Шығып келем тұманнан,
Тұңғиығын қалдырып.
Жарық түсе бастады, меңіреуді таң түріп.
Азан дауысы тамылжып, шымырлатты бойымды,
Қан жүгіріп тәніме, тіршілікке тәнті қып.
Жолаушымын мен де бір,
азабы мол адасқан,
Үрей-күдік бүйірге біліндірмей жанасқан.
Бақытыма бір Аллаһ нұрын төкті төбеден,
Шын дүние көрінді
шымылдығын жаңа ашқан.
Нық орныға бастадым үш сирақты мосыдай,
Қарсы алатын халдемін елімді де шошымай.
Енді менің аспаным бұлттанбайды ешқашан,
Ұлы Аллаһ Ием бар, жайым міне осылай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адам болып өзімше

  • 0
  • 0

Адам болып өзімше,
Мен несіне шіренем?
Жүрек тоқтап, көз ілсе,
Жазылмайды жыр-өлең.

Толық

Ләтипа лүпілі

  • 0
  • 0

Ләтипа – жүрек орталық мейір мекені,
Ол сені ізгі биікте нұрлы етеді.
Қуаты үстем құлшынтып салар қиынға,
Әсерлі сазы ғаршыға еркін жетеді.

Толық

Аллаһқа тәубе

  • 0
  • 0

Аллаһқа тәубе,
Шүкірлігім жүректе,
Жанар шіркін қайта жанбас бір өшсе!
Сынақ күнім сынап болып сырғыды,

Толық

Қарап көріңіз