Өлең, жыр, ақындар

Жан - нәресте

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 313
Пенделіктің ажырғысын
алып тастай алмадым,
Іс бітірер ертең бар деп өзімді-өзім алдадым.
Тән топырақ болғандықтан
жерге тарта береді,
Ұйқы арсыздың қызығына
ешқашан да қанбадым.
Мен келемін ұтылумен
тірлік дойбы – тіресте,
Қайта келу қайдан болсын
адамдықтың түрі өшсе.
Қолым бармай қожырасам
қойған үлкен мақсатқа,
Арманымнан алыстайтын
арбап мені түн өтсе...
Рухым әлсіз болғандықтан
ұйқым арсыз болып тұр,
Төзім берші, төреші Аллаһ,
көкіреке толып нұр.
Тән жетектеп тәлкек етті,
жан нәресте есеймей,
Аллаһ, мені құдіретті қуатыңа жолықтыр!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айналып келіп тәніңді

  • 0
  • 0

Айналып келіп тәніңді,
Жүрегіңе құятын,
Ағысы барда қаныңның,
Тірліктен үлес жиясың.

Толық

«Қолда – деп – аталарым!» сөз алғасын

  • 0
  • 0

«Қолда – деп – аталарым!» сөз алғасын,
Түсіндім, бұл мақсатпен оза алмасын.
Бақ талас, атақ қуған бөлек-бөлек,
Әр ру жасағасын өз «Алласын».

Толық

Толқын

  • 0
  • 0

Дүние – толқын, бетіндей ол теңіздің,
Бірінен соң бірі жатқан ұласып.
Әмірімен Аллаһ деген Иеміздің
Кетер бәрі көкжиек пен қыр асып...

Толық

Қарап көріңіз