Өлең, жыр, ақындар

Өлеңімнің киесінен қорықтым

  • 31.03.2021
  • 0
  • 0
  • 272
Алагеуім шақтан қашса еріп-түн,
Сезімдердің шеруінен шер ұқтым!
Өміріме нүкте қойшы, қанеки,
Көңіліме құлап кеткен көріктім!

Іңір қақса маңдайынан сәрінің,
Кіл күнгейге серік болар кәрі-мұң.
Жұлдыздардың жанарынан гүл жинап,
Үр қыздардың күнәсіне «жарыдым».

Түн иеме тұсалып қап ойыным,
Талай мәрте соқтым түннің сойылын.
Енді өзімді ұстап берсем өзгеге,
Енді өзімнен күте алмаймын қайырым!

Қорғансызды қорғайтындай қорық-түн,
Ойынымнан бақыт емес, сор ұттым.
Өмірімнің иесінен қаймықпай,
Өлеңімнің киесінен қорықтым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Табыттың ішінен

  • 0
  • 0

Мариана -
Түпсіз терең шұңғыма ойдан жалықтым,
Айсберг-жүрегіме мекендепті алып мұң.
Таңертеңмен тереземнен күлім қағып жарық күн,

Толық

Химиямын

  • 0
  • 0

Кеше мен -
У іштім -
Сен су ішкен кесемен.
Өлмедім, өнбедім -

Толық

...бәлкім...

  • 0
  • 0

Кеберсіп барады мүлде,
Ерніңе сүйеген ерін.
Өзгені құшақтап түнде,
Өзіңді сүйе беремін.

Толық

Қарап көріңіз