Өлең, жыр, ақындар

Ой

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 343
Ой – теңіз, өзім – қайық барам жүзіп,
Аңғарын, иірімін қоям сүзіп.
Толқындай бірін-бірі қуған мәңгі,
Шегіне жеткізбейді қара үзіп.
Келемін кейде малтып, кейде қалқып,
Тұңғиық кетем кейде түпке тартып.
Ақ қайран күміс толқын құшағында,
Толқынмен кейде ағамын бірге шалқып.
Теңізде кейде бұрқап дауыл тұрып,
Қайықты үйіреді аласұрып.
Толқынның еркіндегі тал шыбықтай,
Жас өрім бұраламын ағын ұрып.
Ой-теңіз мен келемін әлі жүзіп,
Иірім бұралаңын жара сүзіп.
Таралып тармақты өзен сағасындай
Жүйрік ой жеткізбейді қара үзіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ Еділ

  • 0
  • 0

Ең жойқын, ақ жайқын, Ақ Еділ,
Сен неткен айдынды ең, кең едің?
Қырың құт, баурайың бақ Еділ,
Халықтың ырысы дер едім!

Толық

Дертің болсын сөз өнері

  • 0
  • 0

Болардай көз суарып көргендер мәз
Жақсылық тал бойында емес қой аз.
Ерекше жымиғанын аймағыңа
Нұр шашып жайнатады бір әсем жаз.

Толық

Ана

  • 0
  • 0

Атып тұрды орынынан, дыбысы
Шығып кетті жиіледі тынысы.
Сілкіп қалды, торғын көйлек толқыды,
Тәрізденіп судың сұлу толқыны.

Толық

Қарап көріңіз