Өлең, жыр, ақындар

Дүңкілдеген дойырындай дүлейдің

  • 28.05.2021
  • 0
  • 0
  • 246
Дүңкілдеген дойырындай дүлейдің,
көкіректі кеткен алып үрейлі үн,
тайғанадық,
жанарымды жас қарып,
қайда барып табанымды тіреймін?!
Жаннан күдер үзгені ме сананың
жанарымды жоғарыға қададым.
Жел қай жаққа жіберері белгісіз,
қайда барып тірелері табаным...
Үрей..,
дүлей...
аты да жоқ,
жөні де,
жігерімді жеп барады кеміре,
әзірейіл жетпекші ме шынымен,
құрдымға алып кетпекші ме мені де?
Көкіректе аты-жөні жоқ үрей,
күндіз-түні қойды-ау тегі кемімей,
арымды да,
қанымды да азайтып,
жанымды да жеп барады жегідей!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өкпелеп итіне де

  • 0
  • 0

Өкпелеп итіне де,
битіне де,
бұзылып бара жатыр ұйқы неге,—
күлді ме қайдағы бір сұмырайлар,

Толық

Қилы күндер

  • 0
  • 0

Кешелер мынау аспанды
тұрғандай едім мен тіреп.
қилы бір күндер басталды,—
тірлігім кетті тентіреп.

Толық

Өлгендерді тарта берме көлденең

  • 0
  • 0

Өлгендерді тарта берме көлденең,
Өмір заңы ол — сен де өлесің, мен де өлем.
Марқұмдарды мақтай беріп не керек,
Тірлігінде түк бітіріп көрмеген.

Толық

Қарап көріңіз