Өлең, жыр, ақындар

Ақын

  • 29.07.2021
  • 0
  • 0
  • 787
Ақында Ілиястан кім аса алған,
Мың бұлбұл көкірегіне ұя салған.
Табиғат жомарттықпен алуан сырлы
Өнерден сом тұлғасын құя салған.
Бар тыныс, барша демі, жаз көркімен,
Арлы ұл, ару қызын өз еркімен
Сайратып,
сан ғасырғы сонау байтақ
Даланды көз алдыңа қаз кетірген.
Тоты күй тоқсан тарау көз ілмеген,
Бірде асқақ, бірде нәзік сезімменен,
Бағынып ақындықтың құдіретіне
Жосылып жыр жолында безілдеген.
Ақын ол ел тұлғасын биіктеткен,
Ақын ол өр тұлғасын сүйікті еткен.
Ақын ол ескерткішін өзі қойып,
Арманды өмір жолын түйіп кеткен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Талас

  • 0
  • 0

Деді біреу:
– Тым ашықтық жараспайды әйелге.
– Ақжарқынды жақсы деу бар
болса дағы қай елде.

Толық

Ақ

  • 0
  • 0

Қазақтың ақ киелі ұғымыңда
Мәні оның — мағынаның тұнығында.
Пәктіктің періштедей баламасы
Тотықпас, мәңгі тозбас ғұмырында.

Толық

Әйел бақыты

  • 0
  • 0

Әйел нәзік гүл дейсіндер ерекше,
Осы ойынды, достым өзің кел, екше.
Мәңгі гүлдеп болу үшін бақытты
Сол әйелге көп дүние керек пе?

Толық

Қарап көріңіз