Қызғаныш
- 0
- 0
Жындандырып кейде маңғаз ақылды,
Алыстатып қыл өткісіз жақынды,
Жай адамды жалынға орап билетіп,
Бақсы етіп жібересің ақынды.
Уын төгіп тіліңнің
Уын төгіп тіліңнің,Қорламағың кім еді?
Қорғаның еткен іріңнің
Тегін жұрт түгел біледі.
Анасын теуіп ойнайды,
Көргенсіз бала деген бар.
Соның кебін кигенің
Емес пе шырақ, өзіне ар?
Ол да өзіңнің тарихың,
Өткенге, ұқсаң, осқырма!
Ортаңда отыр дұшпанын
Таба боп егес бос құрма.
Әуелде құдай жаратқан,
Құл емес оны адам қып.
Құл атын берген қорлағыш,
Жатып ішер надандық.
Кімнің де болса түп-тегі
Адамдығы танытар.
Хикметтерді не түрлі
Тек жүрегі ізгі жан ұғар.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Мұңсыз жан жаралмас та
- 0
- 0
Мұңсыз жан жаралмас та,
Адамнан адам басқа.
Көк жойқын теңіз-көлшік,
Көңілі, көзі ашқа.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Марал
Жақсы -
Тәліпбек Мерей
Оңайы барма? -
Геракл
Бас ащы Бет тұщы -
Саябек Жансая
Жарайсыз! Керемет екен
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі