Өлең, жыр, ақындар

Бұрмасай

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 180
Дәтіңді мойыл арбаса.
Өмір деп салдым өлеңді.
Өкінген сәтім – далбаса.

О, ғажапбері құлдилап,
Келеді баяу, қыз бала.
Алдынан шықтым ылдилап,
Қара тоғайдан қызғана.

Шолпысы – шолпан-жұлдыздан.
Жүзігі - Күннен,сырғасы - Ай,
Ал, енді мені бұл қыздан
Адастыра көрме, Бұрмасай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған жер

  • 0
  • 0

Көз ұшында мұнарланған,
Тауларым-ай, ұлар қонған.
Қиясынан қыран көрсем,
Қиял ұшып, құмар қанған.

Толық

Санам іші сағым ба көкшіл керім?

  • 0
  • 0

Санам іші сағым ба көкшіл керім?..
Танытарма мына өмір ақ-қарасын...
Кейіпке еніп адамдық,
Өз сүйгенін

Толық

Жасыбай

  • 0
  • 0

Жасыбай көл- сағыныштан жаралған,
Көз жасындай
жәудіреген көп қыздың!
Тулап-тулап алатұғын әр алуан,

Толық

Қарап көріңіз