Өлең, жыр, ақындар

Қызағаш

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 159
Қызағаш... қырау сырғалы...
Қолында – күміс білезік.
Мыстан-жел осып тырнағы,
Жаныңды тұр ма мұң езіп?!

Шашбауың – сары алтыннан,
Бойыңнан тапқан жарасым.
Айнымай осы қалпыңнан,
Ақылды арбап аласың.

Қайтқан құс қош деп шырқаса,
Билейсің неге ырғалып?
Бөлмейді көңіл жұрт аса,
Отырмын ойға шырмалып.

Күн сүйген маңдай, төбеңнен,
Бұлттар да көшті жосылып.
Тамырың соғар тереңнен,
Жүрекпен бірге қосылып.

Ал, Жаным - Күзде мұздағыш,
Көктемге әлден зарығам.
Қараша-күзгі қызғаныш
Аязбен тәнді қарыған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Муза

  • 0
  • 0

Музамның маңдайында
нұры бар жарық Айдың!
Талдырмаш тал бойынан
табылмас тарыдай мін.

Толық

Қызыл гүл

  • 0
  • 0

Сені ойласам әуелейді ән-сезім,
Қиялымды құз басынан асырдым,
Қызыл тілдің ұшындағы жан-сөзін,
Қызыл гүлдің қауызына жасырдым.

Толық

Шұғынық

  • 0
  • 0

Іштей сенің сырларыңды ұғынып,
Күн көзіңнен көкірегім жылынып.
Қала қызы бір иіскеп көрсін деп,
Теріскейден теріп келдім Шұғынық!

Толық

Қарап көріңіз