Өлең, жыр, ақындар

Бейуақ

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 237
Бейуақ...
Үйірлі жылқылар дүбірі–
Рухтың үніндей
Көкірек нұрына тамшылар...
Қар басқан қараша гүліндей
Кім оны жаншыған?!
Тау, орман, ағаш, тал... мүлгіген.
Әлемнің құшағын кезеді жаңғырық.
Ашар ем... кілтім жоқ, кім білер?...
Қолымда құлпылы құпия сандығым.
Қасірет!
Қасірет!
Қасірет!...
Қобыздың қоңырқай үніндей
Көңілдің көзіне тамшылар.
Бір ұзақ сапар ғой Дүние –
Басы жоқ...
Ал соңы бар шығар.
...Қар басқан қараша гүліндей,
Қашанғы жаншылар?!

2008 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Гүл

  • 0
  • 0

Түн.
Балауыз шамның әлсіз жарығы
Жалауын жел жыққан кемедей
Қиялымызды иенге сүйреген.

Толық

Із

  • 0
  • 0

Таң рауандап атқанда бір бейне,
Азан дауысымен оянған.
Оның күллі болмысы таң нұрымен гүлденген,
Сонсоң, а-лы-ыс бір сапарға жол алған.

Толық

Өрмекші

  • 0
  • 0

Екі дәуірдің арасын бөлген
ақжал толқынды өзен,
Кешіп өтудің мүмкін еместігін
жон арқаңмен сезесің.

Толық

Қарап көріңіз