Өлең, жыр, ақындар

Менің шашым – қара орман

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 485
Менің шашым – қара орман,
Екі көзім – мөлдір көл.
Мұрным тау боп жаралған,
Аузым – зындан, тіс – қақпақ.
(Болмасаң да ұқсап бақ).
Қос құлағым солардың
Қатар қойған тыңшысы.
Кеуде деген аралдың
Жүрек болған сыншысы.
Екі қолым жасқайды,
Екі аяғым бастайды.
...Қара орманды бу алар,
Айдын көл де суалар.
Мұрын-тауды жел мүжір,
Екі қол да қымсынар,
Екі аяқ та сырқырар.
Бәріне де бұл жүрек –
Төзіп болған құдірет!
Ауыз деген зынданды
Айтшы сонда, кім ашар?!
Қайран, қызыл тіл ашар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бойы қандай

  • 0
  • 0

Бойы қандай,
Белі сымдай,
Бұл жалғанда
Жан жоқ мұндай!

Толық

Тәуелсізбін...

  • 0
  • 0

Тәуелсізбін!
(Айту оңай ауызға!)
Жетіп жатыр жексұрын да, жауыз да.
Әлі пісіп, әлі толып болмаған

Толық

Сен қайғыға батқан кезде

  • 0
  • 0

Сен қайғыға батқан кезде
Айықпадым мұнардан.
Сен жылы сөз айтқан кезде
Күлім қақты күн алдан.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар